567. The Towering Inferno (1974)

Director : John Guillermin

Genre : Thriller

Rating : 7/10

Country : USA

Duration : 165 Minutes

🔸നൂറ്റി മുപ്പത്തി അഞ്ച് നിലകൾ ഉള്ള ഒരു ബിൽഡിങ്ങിന്റെ ഉൽഘാടനം സാൻ ഫ്രാന്സിസ്കോയിൽ നടന്ന് കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. നഗരത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും ഉയരമേറിയ ബിൽഡിങ് ആയതിനാലും, ഇത് നഗരവാസികൾക്ക് അഭിമാനകരമായ ഒരു സന്ദർഭം ആയതിനാലും ആഘോഷിക്കാൻ നഗരവാസികൾ മിക്കവരും അവിടെ സന്നിഹിതരായിട്ടുണ്ട്. രാഷ്ട്രീയ, സാംസ്‌കാരിക, സിനിമാ മേഖലകളിലെ പ്രമുഖർക്ക് വേണ്ടി അന്നേ ദിവസം ഒരു ചെറിയ പാർട്ടിയും ഉടമയായ ഡങ്കൻ സംഘടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്, നൂറ്റി ഇരുപതാം നിലയിൽ. എന്നാൽ കണക്ക് കൂട്ടലുകൾ എല്ലാം തെറ്റിച്ച് കൊണ്ട് അന്നേ ദിവസം അവിടെ ഒരു വലിയ അപകടം സംഭവിക്കുകയാണ്, തുടർന്ന് അരങ്ങേറുന്ന സംഭവങ്ങളാണ് മൂന്ന് മണിക്കൂറിന് അടുത്ത് ദൈർഖ്യമുള്ള ഈ ചിത്രം പറയുന്നത്.

🔸എഴുപതുകളിലെ ഏറ്റവും ചിലവേറിയ ചിത്രങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു ദി ടവറിങ് ഇൻഫെർണോ, മൂന്ന് മണിക്കൂറിന് അടുത്ത് ദൈർഖ്യവും, കഠിനമായ സെറ്റ് പീസുകളും ഉള്ള ചിത്രത്തിൽ സ്റ്റീവ് മക്വീന്, പോൾ ന്യുമാൻ തുടങ്ങിയവർ ഉൾപ്പെട്ട മികച്ചൊരു കാസ്റ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു. പോൾ ന്യുമാൻ അവതരിപ്പിച്ച ഡൗഗ് റോബെർട്സ് എന്ന ആര്കിടെക്ടിലൂടെയാണ് നമ്മൾ ചിത്രത്തിലേക്ക് കടന്ന് വരുന്നത്. തന്റെ ജോലിയിൽ യാതൊരു വിട്ടുവീഴ്ചയ്ക്കും തയ്യാറാവാത്ത കണിശക്കാരനായ ഒരാളാണ് ഡൗഗ്, ചിലവിന്റെ പേരിൽ ബില്ഡിങ്ങിന്റെ സേഫ്ടിയിൽ യാതൊരു വിധ കോംപ്രമൈസിനും ഡൗഗ് തയാർ അല്ലെങ്കിലും കാര്യങ്ങൾ നടക്കുന്നത് അത്ര സ്മൂത്ത് ആയല്ല.

🔸ഉടമ ആയ ഡങ്കനും അയാളുടെ തല തെറിച്ച ഇലക്ട്രിക്കൽ എൻജിനിയറായ മരുമകനും ചില വിട്ടുവീഴ്ചകൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ ഇത് ഡൗഗ് തിരിച്ചറിയുന്നത് വളരെ വൈകിയാണ്. ഉൽഘാടന ദിവസം രാത്രി ഷോർട്ട് സർക്യൂട്ട് കാരണം ബിൽഡിങ്ങിൽ അഗ്നി ബാധ ഉണ്ടാവുകയാണ്. എൺപതാം നിലയിൽ ആരംഭിച്ച തീപിടുത്തം വലിയ പ്രശനം ആവില്ല എന്ന മുൻധാരണ തെറ്റിച്ച് കൊണ്ട് കൈവിട്ട് പോവുമ്പോൾ പുറത്തിറങ്ങാനാവാതെ ബിൽഡിങ്ങിനകത്ത് കുടുങ്ങി പോവുന്നത് മുന്നൂറിന് അടുത്ത് ജനങ്ങളാണ്. ഓരോ മിനുട്ടും കഴിയവേ ആളി കത്തി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന തീയിൽ ഇവരുടെ ഭാവി എന്താവുമെന്ന ചോദ്യമാണ് പിന്നീടുള്ള രണ്ടര മണിക്കൂർ.

🔸സാൻ ഫ്രാൻസിസ്‌കോ നഗരത്തിലെ അഗ്നി ശമന സേനയ്ക്കും, മറ്റുള്ള വ്യക്തികളുടെ ജീവിതത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടാവാതിരിക്കാൻ സ്വന്തം ജീവൻ സമർപ്പിച്ച ഓരോ സൈനികനും നന്ദി അറിയിച്ച് കൊണ്ട് അവർക്കായി സമർപ്പിച്ച ഒന്നാണ് ഈ ചിത്രം. അഗ്നി ശമന സേനാ ചീഫ് ആയ സ്റ്റീവ് മക്വീനിന്റെ കഥാപാത്രം ഈ വസ്തുത ന്യായീകരിക്കുന്നുമുണ്ട്, സ്‌ക്രീനിൽ ഉള്ള ഓരോ നിമിഷവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ രീതികളും, ചേഷ്ടകളും ഇത് പോലെ അഭിനന്ദനം പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അഹോരാത്രം പ്രവർത്തിക്കുന്നവർക്കുള്ള നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തലുകളാണ്, ചിത്രം അത് പരാമര്ശിക്കുന്നുമുണ്ട് എന്നത് വലിയ കാര്യം തന്നെ.

🔸ഒരല്പം പതിയെ ആണ് ചിത്രം തുടങ്ങുന്നത് എങ്കിലും ഒരു അര മണിക്കൂർ മാർജിൻ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എല്ലാം ശടപടെ എന്ന തോതിലാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും ചിത്രത്തിന്റെ രണ്ടാം പകുതി ഒരിടവേള പോലും നൽകാത്ത വിധം വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് പോവുന്നതാണ്. ആദ്യാവസാനം നെയിൽ ബൈറ്റിങ് എന്നൊക്കെ വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന മികച്ച ഒരു ത്രില്ലെർ ആണ് ദി ടവറിങ് ഇൻഫെർണോ, ഡിസാസ്റ്റർ ചിത്രങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർ എന്തായാലും കണ്ടിരിക്കേണ്ട ഒന്ന്. കൂടുതൽ വലിച്ച് നീട്ടുന്നില്ല, കാണാൻ ശ്രമിക്കുക.

Verdict : Very Good

DC Rating : 80/100

566. Dynasties (2018)

Presenter : David Attenborough

Genre : Documentary

Rating : 9.2/10

Seasons : 1

Episodes : 05

Country : UK

Duration : 58 - 62 Minutes

🔸ബിബിസി നാച്ചുറൽ ഹിസ്റ്ററി യുണിറ്റ് നിർമിച്ച്, ഒരു കൂട്ടം വ്യക്തികളുടെ കഠിനമായ ശ്രമങ്ങളുടെയും പ്രയത്നത്തിന്റെയും ഫലമായി പതിമൂന്ന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ പുറത്തിറങ്ങിയ സീരീസ് ആണ് പ്ലാനറ്റ് ഏർത്. ഒരു ഡോകുമെന്ററി സീരീസ് എന്ന നിലയിൽ എന്നെ ഇത്രയും അമ്പരപ്പിച്ച ഒരു സീരീസ് വേറെയില്ല, തങ്ങളുടെ സ്വപ്നം സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി അണിയറയിൽ പ്രവർത്തിച്ചവർ എടുത്ത എഫേർട് സ്‌ക്രീനിൽ തന്നെ കാണാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഈ ഒരൊറ്റ കാരണം കൊണ്ട് തന്നെ ഡൈനാസ്റ്റീസ് എന്ന ഡോക്യൂമെന്ററി സീരീസിലും പ്രതീക്ഷ വാനോളം ആയിരുന്നു, മോശം ആവില്ല എന്നത് ഉറപ്പ് ആയിരുന്നെങ്കിലും പ്ലാനറ്റ് എർത്തിനോളം നിൽക്കുമോ എന്നതായിരുന്നു സംശയം.

🔸ഭൂമിയുടെ ചരിത്രത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും ആഘോഷിക്കപ്പെട്ട, എന്നാൽ ഇന്ന് വംശ നാശ ഭീഷണി നേരിട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അഞ്ച് മൃഗങ്ങൾ ആണ് ഈ ഡോക്യുമെന്ററി സീരീസിലെ അഞ്ച് എപ്പിസോഡിന്റെയും വിഷയം. ഇവ യഥാക്രമം ചിമ്പാൻസി, പെൻഗ്വിൻ, സിംഹം, ചെന്നായ, കടുവ എന്നിവയാണ്. ഈ മൃഗങ്ങളുടെ രീതികൾ, ആവാസവ്യവസ്ഥ, തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകിയാണ് ഓരോ എപ്പിസോഡും ചിട്ടപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ തന്നെ ദൃശ്യങ്ങളാണ് സീരീസിന്റെ ശക്തി, ഓരോ ഫ്രയിമും കഴിവും ക്ഷമയും വിളിച്ചോതുന്നത് തന്നെ എന്ന് പറയേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു. ഇതിനോടൊപ്പം ഡേവിഡ് അറ്റൻബറോയുടെ ശബ്ദം കൂടി ചേരുമ്പോൾ മികച്ച ഒരനുഭവമായി മാറുന്നുണ്ട് ഡൈനാസ്റ്റീസ്.

🔸ചിമ്പാൻസികളിൽ ശ്രദ്ധ കൊടുക്കുന്ന ആദ്യ എപ്പിസോഡിലെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം ഡേവിഡ് ആണ്, മുപ്പതിൽ അധികം ചിമ്പാൻസികൾ ഉള്ള സംഘത്തിന്റെ നേതാവ് ആണ് ഡേവിഡ്. ഉദ്ദേശം മൂന്ന് വർഷത്തോളമായി ഡേവിഡ് ഈ നേതാവിന്റെ വേഷം കയ്യാളാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്. ഡേവിഡിന്റെ ശരീരത്തേയും, മുഖത്തെയും വരെയുള്ള പാടുകൾ തന്റെ സ്ഥാനം നിലനിർത്താനായി മറ്റുള്ളവരുമായി നടത്തിയ പോരാട്ടങ്ങളുടെ ബാക്കി പത്രങ്ങളാണ്. ഇതാണ് അവിടത്തെ നിയമം, വെല്ലുവിളിയായി വരുന്ന ഓരോരുത്തരെയും നേതാവ് നേരിടണം, കൂട്ടത്തെ നയിക്കാൻ ഏറ്റവും യോഗ്യനായവൻ താനാണ് എന്ന് അയാൾ തെളിയിക്കണം, ഓരോ വെല്ലുവിളിയും അയാൾ അതിജീവിക്കണം, അപ്പോഴേ അയാൾക്ക് ആ സ്ഥാനം സ്വന്തമാവുക ഉള്ളൂ.

🔸ആഫ്രിക്കയിലെ സെനഗലിൽ നിന്നും ഡേവിഡിന്റെ കഥ അറിഞ്ഞ ശേഷം അടുത്ത എപ്പിസോഡിൽ നമ്മൾ പോവുന്നത് അന്റാർട്ടിക്കയിലെ മഞ്ഞ് പുതച്ച താഴ്വരയിലേക്കാണ്, പെൻഗ്വിൻ എന്ന വംശത്തിന്റെ കഥ കേൾക്കാനായി. ഒരു പെൻഗ്വിൻ കുഞ്ഞിന്റെ ജന്മം തുടങ്ങി, അത് സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കുന്നത് വരെയുള്ള അച്ഛൻ അമ്മമാരുടെ ജീവിതചര്യയും അവരുടെ രീതികളും എല്ലാമാണ് ഈ ഭാഗത്ത് പറയുന്നത്, ഒരുപക്ഷെ സീരീസിലെ തന്നെ ദൃശ്യ വിസ്മയം എന്നൊക്കെ വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന ചില രംഗങ്ങൾ ഇവിടെ കാണാനിടയായി. മൂന്നാമത്തെ എപ്പിസോഡ് സിംഹങ്ങളെ കുറിച്ചാണ്, അതും ആൺ സിംഹങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ മസായി മാരയിലെ ഒരു കൂട്ടം പെൺ സിംഹങ്ങളാണ് ഈ ഭാഗത്തെ ശ്രദ്ധാ കേന്ദ്രങ്ങൾ.

🔸നാലാമത്തെയും അഞ്ചാമത്തേയും എപ്പിസോഡുകൾ യഥാക്രമം സിംബാബ്‌വേയിലെ ആഫ്രിക്കൻ ചെന്നായ്ക്കളെ പറ്റിയും, ഇന്ത്യയിലെ ബംഗാൾ കടുവകളെ പറ്റിയുമാണ്. ചുരുക്കി പറയുക ആണെങ്കിൽ തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ ഭൂ പശ്ചാത്തലമുള്ള അഞ്ച് ജീവികളുടെ രസകരമായ ജീവിതമാണ് ഈ അഞ്ച് ഭാഗ ഡോക്യൂമെന്ററി സീരീസ് പറയുന്നത്. ഒരുപക്ഷെ ഭാവി കാലത്ത് ഇവ പലതും അതിജീവിച്ചു എന്ന് പോലും വരില്ല, അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഈ സീരീസ് ഒരു ഓർമപ്പെടുത്തൽ കൂടിയാണ്. അങ്ങനെ ഉണ്ടാവാതിരിക്കട്ടെ എന്ന പ്രത്യാശയിൽ നിർത്തുന്നു, താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ കാണാൻ ശ്രമിക്കുക, വേറിട്ടൊരു അനുഭവമാണ് ഡൈനാസ്റ്റീസ്.

Verdict : Must Watch

DC Rating : 90/100

565. Corn Island (2014)

Director : Giorgi Ovashvilli

Genre : Drama

Rating : 7.6/10

Country : Georgia

Duration : 100 Minutes

🔸അല്പം സ്ലോ ആയ രീതിയിൽ തുടങ്ങി പോകെ പോകെ കഥയിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ച ശേഷം ഒടുവിൽ അവസാനിക്കുമ്പോൾ മനോഹരമായി മാറുന്ന ഫാമിലി ഡ്രാമ ചിത്രങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർ ആണ് നിങ്ങൾ എങ്കിൽ കോൺ ഐലൻഡ് അത്തരമൊരു, കണ്ടിരിക്കേണ്ട ചിത്രമാണ്. നൂറ് മിനുട്ടിന് അടുത്ത് ദൈർഖ്യമുള്ള ചിത്രത്തിൽ ആകെ രണ്ട് പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങളെ ഉള്ളൂ, വന്ന് പോവുന്ന തോതിൽ ഉള്ള കുറച്ച് കഥാപാത്രങ്ങൾ വേറെയും, അധികം സംഭാഷണങ്ങളും ചിത്രത്തിൽ ഇല്ല. കാണുന്നതിന് മുന്നേ ഒരു ധാരണ ലഭിക്കാനാണ് ഇത്രയും പറഞ്ഞത്.

🔸പ്രായം നന്നായി ബാധിച്ച ഒരു മുത്തശ്ശൻ കഥാപാത്രവും, യൗവനത്തിലേക്ക് കടന്ന അയാളുടെ പേരകുട്ടിയും ആണ് ചിത്രത്തിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ. ഈ രണ്ട് കഥാപാത്രങ്ങളിലും അധിഷ്ഠിതമായി നിൽക്കുന്നതാണ് ഈ ചിത്രം, ഇവരുടെ രീതികളിലും, ചെയ്തികളിലും, സംഭാഷണങ്ങളിൽ കൂടിയുമാണ് ചിത്രം പുരോഗമിക്കുന്നത്. ഇതിൽ വൃദ്ധൻ കഥാപാത്രം ഒരു കർഷകൻ ആണ്, വളരെ പ്രാകൃതമായ ഒരു രീതിയാണ് അയാൾ കൃഷിക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ഇങ്ങനെ ഒരു കൃഷിക്കാലത്ത് സംഭവിക്കുന്ന കഥയാണ് ഈ ചിത്രത്തിലെ സംഭവങ്ങൾ മുഴുവൻ, അതായത് വിത്ത് പാകുന്നത് തൊട്ട് വിളവെടുപ്പ് നടക്കുന്നത് വരെയുള്ള കാലഘട്ടം.

🔸ഇരുവരും കൃഷി ഇറക്കാൻ പോവുന്ന സ്ഥലത്തിന് ഒരു ചെറിയ പ്രത്യേകത ഉണ്ട്, ഇത് നദിയുടെ ഒത്ത നടുക്കുള്ള ഒരു ചെറിയ തുരുത്ത് ആണ്. വേനൽ കാലത്ത് വെള്ളം ഇറങ്ങുമ്പോൾ മാത്രമേ ഈ തുരുത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടാറുള്ളൂ, മഴക്കാലത്ത് വെള്ളത്തിനിടയിലേക്ക് താഴുകയും ചെയ്യും. ഇതിനിടയിൽ ഉള്ള ആ സമയമാണ് കൃഷിക്ക് അനുയോജ്യം, നല്ല വളക്കൂറ് ഉള്ള മണ്ണാണ് തുരുത്തിലേത്, പൊന്ന് വിളയിക്കാൻ പറ്റിയത് എന്നൊക്കെ ഒരല്പം അതിശയോക്തിയോടെ പറയാം. ഈ ഒരു പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് നമ്മുടെ കഥാപാത്രങ്ങൾ വിളവിറക്കാൻ അവിടേക്ക് കടന്ന് വരുന്നത്.

🔸രണ്ട് കഥാപാത്രങ്ങളും മുത്തശ്ശനും പേരക്കുട്ടിയും ആണെന്ന വസ്തുത മാറ്റി നിർത്തിയാൽ അത്ര പിടി നൽകുന്നില്ല കാഴ്ചക്കാരന്, ഇരുവർക്കും ഇടയിലുള്ള ബന്ധം പോലും അസ്വാഭാവികത നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നതാണ്. വൃദ്ധൻ നിശ്ചയ ദാർഢ്യം ഉള്ള, കഴിവും അറിവും കാര്യ പ്രാപ്തിയും ഉള്ള ആളാണെങ്കിൽ പേരക്കുട്ടി അനുസരിക്കാൻ മാത്രം പഠിച്ച ഒരാളാണ്, പേടിയും നാണവും അവരുടെ സ്ഥായീ ഭാവമാണ്. ഈ രണ്ട് കഥാപാത്രങ്ങൾക്ക് പുറമെ മറ്റ് ചില കഥാപാത്രങ്ങളും വന്ന് പോവുന്നുണ്ട്, അത് ഒരല്പം സർപ്രൈസ് ആയി തന്നെ നിൽക്കട്ടെ.

🔸ആദ്യമേ തന്നെ സൂചിപ്പിച്ചത് പോലെ അല്പം സ്ലോ ആയാണ് കഥ പുരോഗമിക്കുന്നത്, പ്രത്യേകിച്ചും ആദ്യ പകുതി. കഥാപാത്രങ്ങളെയും സന്ദര്ഭത്തെയും പരിചയപ്പെടുത്താനായുള്ള ഈ ഭാഗം കഴിഞ്ഞാൽ തുടർന്നങ്ങോട്ട് പിടിച്ചിരുത്തുന്ന ഒന്ന് തന്നെയാണ് ഈ ചിത്രം. ഏറ്റവും ഒടുവിൽ കഥയ്ക്ക് അനുയോജ്യമായ നല്ലൊരു ക്ലൈമാക്സും ചിത്രം കരുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ചുരുക്കി പറയുക ആണെങ്കിൽ എല്ലാം കൊണ്ടും നല്ലൊരു അനുഭവമാണ് ഈ ജിയോർജിയൻ ഡ്രാമ ചിത്രം, താല്പര്യം തോന്നുന്നെങ്കിൽ കാണാൻ ശ്രമിക്കുക.

Verdict : Very Good

DC Rating : 85/100

564. 11.22.63 (2016)

Creator : Bridget Carpenter

Genre : Thriller

Rating : 8/10

Seasons : 1

Episodes : 08

Country : USA

Duration : 44 - 80 Minutes

🔸ഈ ടൈം ട്രാവലിംഗ് എന്നത് നല്ല രസകരമായ ഒരു കൺസെപ്റ്റ് ആണ്. സ്വന്തം ഭൂതകാലത്തേക്ക് ഒരു തവണ കൂടി മടങ്ങി പോകാൻ, അവിടെ സംഭവിച്ച പിഴവുകൾ മാറ്റിയെഴുതാൻ, ഇനി അതും അല്ലെങ്കിൽ ഓർമയിൽ നിൽക്കുന്ന ഊഷ്മളമായ ചില നിമിഷങ്ങൾ ഒന്ന് കൂടി ആസ്വദിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്തവരായി അധികം ആരും തന്നെ കാണില്ല. ഈ ഒരു കാരണം കൊണ്ട് തന്നെ ടൈം ട്രാവൽ പ്രമേയമായ സിനിമകളോടും സീരീസുകളോടും പൊതുവെ ഒരു ഇഷ്ടക്കൂടുതൽ ഉണ്ട്. ഈ വിഭാഗത്തിലുള്ള ചിത്രങ്ങളും മറ്റും അന്വേഷിച്ചിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് ജെയിംസ് ഫ്രാങ്കോ നായകനായ ഈ സീരീസിനെ പറ്റി കേൾക്കാൻ ഇടയായത്. ഒരു സീസണും അതിൽ എട്ട് എപ്പിസോഡുകളും മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ മറ്റൊന്നും നോക്കിയില്ല, കാണാൻ ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടു.

🔸ഒരു ചെറിയ സ്‌കൂളിൽ ഇംഗ്ലീഷ് അധ്യാപകനാണ് നമ്മുടെ പ്രധാന കഥാപാത്രമായ ജാക്ക് എപ്പിംഗ്, പുള്ളി ഇപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്ന് പോയി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കാമുകിയുമായി വേർപിരിഞ്ഞ ജാക്ക് ജോലിയിലും ശ്രദ്ധ ചെലുത്താൻ കഴിയാതെ, മറ്റ് വരുമാന മാർഗങ്ങൾ ഏതും ഇല്ലാതെ ഉഴലുകയാണ്. ഈ ഒരു അവസ്ഥയിൽ നിന്നുമാണ് ഈ സീരീസ് ആരംഭിക്കുന്നത്. ജാക്കിന്റെ ഒരേയൊരു വിനോദം എന്നത് സുഹൃത്തായ ടെംപിൾട്ടണിന്റെ റസ്റ്ററന്റിൽ സമയം ചിലവഴിക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ്, ഒരു തരത്തിൽ ആശ്വാസം എന്നൊക്കെ വേണമെങ്കിൽ പറയാം.

🔸എന്ത് കൊണ്ട്, എങ്ങിനെ എന്നൊന്നും ചോദിക്കരുത്, പ്രകൃതിയുടെ ചെറിയൊരു കുസൃതി ആയിരിക്കും ടെംപിൾട്ടണിന്റെ റസ്റ്ററന്റിന് ഒരു ചെറിയ പ്രത്യേകത ഉണ്ട്. വേറൊന്നുമല്ല അവിടത്തെ ഒരു മുറിയിലേക്ക് കയറിയാൽ നിങ്ങൾ എത്തിപ്പെടുക 1960ലാണ്, അതായത് ഏകദേശം അൻപത് വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ, അത് തന്നെ, ടൈം ട്രാവൽ കൺസെപ്റ്റ് തന്നെ. അറുപതുകളിലേക്ക് നിങ്ങൾ കടന്ന് ചെന്ന്, അവിടെ എത്ര കാലം ചിലവഴിച്ചാലും യഥാർത്ഥ ടൈം ലൈനിൽ വെറും രണ്ട് മിനിറ്റ് മാത്രമേ കടന്ന് പോവുകയും ഉള്ളൂ. പക്ഷെ ഈ പ്രക്രിയയ്ക്ക് ഒരു ചെറിയ പിഴവുണ്ട്, വേറൊന്നുമല്ല എപ്പോഴൊക്കെ ഈ മുറിയിലേക്ക് കടന്ന് ചെന്നാലും ഒരേ സമയത്താണ് ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് നിങ്ങൾ എത്തുക, അതിൽ ഒരു മാറ്റവും വരുത്താൻ കഴിയില്ല.

🔸അതായത് നിങ്ങളിപ്പോ 1960കളിൽ എത്തി എന്ന് കരുതുക, അവിടെ ഒരു അഞ്ച് വർഷം ചിലവഴിച്ച ശേഷം എന്തെങ്കിലും ഒരു കാരണവശാൽ യഥാർത്ഥ ടൈം ലൈനിലേക്ക് മടങ്ങി എത്തുക ആണെങ്കിൽ, അവിടെ നിന്നും വീണ്ടും ആ പോയിന്റിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തുക എന്നത് അസാധ്യമാണ്, എല്ലാം ഒന്നിൽ നിന്ന് തന്നെ തുടങ്ങണം എന്ന് സാരം. ഇനി എത്ര വർഷം അവിടെ ചിലവഴിച്ചാലും യഥാർത്ഥ ടൈം ലൈനിൽ രണ്ട് മിനിറ്റ് മാത്രമേ കടന്ന് പോയിട്ടും ഉണ്ടാവു. എന്നാൽ ഇതിനേക്കാൾ എല്ലാം അപകടം പിടിച്ച മറ്റൊരു കാര്യം ഉണ്ട്, ഭൂത കാലത്തിൽ നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ഓരോ കാര്യവും, അത് എത്ര ചെറുത് ആണെങ്കിൽ പോലും ഭാവിയ്ക്കുമേൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ സൃഷ്ട്ടിക്കും എന്ന അപകടകരമായ വസ്തുത ആണിത്.

🔸ഇത്രയൊക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടി എന്തിനാണ് ഭൂത കാലത്തേക്ക് പോവുന്നത് എന്നൊക്കെ ചോദ്യം ഉയരാം, അത് സ്വാഭാവികവുമാണ്. എന്നാൽ ജാക്ക് എപ്പിംഗിന്റെ മുന്നിൽ വളരെ പ്രധാനമായ ഒരു ദൗത്യമുണ്ട്, ഇത് വേറൊന്നുമല്ല അമേരിക്കയുടെ ചരിത്രത്തിലെ തീരാ കളങ്കമായ ഒരു അധ്യായം മാറ്റിയെഴുതുക എന്നത് തന്നെ, തന്റെ ടൈം ലൈനിൽ വെടിയേറ്റ് മരിച്ച പ്രസിഡണ്ട് ജോൺ കെന്നടിയെ രക്ഷിക്കുക എന്നതാണ് ഈ ശ്രമകരമായ ദൗത്യം. വളരെ സൂക്ഷിച്ച് ചെയ്യേണ്ട ഒന്നാണിത്, കാരണം ഇവിടെ സംഭവിക്കുന്ന ഓരോ ചെറിയ കാര്യങ്ങൾക്കും ഭാവികലത്തിന് മേൽ ഉണ്ടാവുന്ന ഇമ്പാക്റ്റിന് വലിയ പ്രാധാന്യം ഉണ്ട്. ഈ കഥയാണ് സീരീസ് എട്ട് എപ്പിസോഡുകളിലായി മനോഹരമായി പറയുന്നത്, മികച്ച ഒരു സീരീസ് എന്ന് നിസ്സംശയം പറയാം, കാണാൻ ശ്രമിക്കുക.

Verdict : 85/100

DC Rating : Very Good

563. Toy Story 4 (2019)

Director : Josh Cooley

Genre : Animation

Rating : 8.7/10

Country : USA

Duration : 101 Minutes

🔸നമ്മുടെ സ്വന്തം ഭാഷയിലെ സിനിമകൾ കണ്ട് ഇമോഷണലായ സന്ദർഭങ്ങൾ അനവധി ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ ഇംഗ്ലീഷ് അല്ലെങ്കിൽ മറ്റേതെങ്കിലും വിദേശ ഭാഷയുടെ കാര്യത്തിൽ സ്ഥിതി ഗതികൾ കുറച്ച് വ്യത്യസ്തമാണ്. ഈ ഓവർ ദി ടോപ് ചിത്രങ്ങൾ പലപ്പോഴും വൈകാരികമായി ബാധിക്കുന്ന സന്ദർഭങ്ങൾ ഒരു അപൂർവത ആയിരുന്നു, ഷിൻഡ്‌ലേഴ്‌സ് ലിസ്റ്റ് പോലെയുള്ള ചിത്രങ്ങൾ ഈ സ്രെണിയിൽ പെടുത്താവുന്നതാണ്. ഈ വിഭാഗത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തേണ്ട ഒരു ചിത്രമാണ് ടോയ് സ്റ്റോറി സീരീസിലെ മൂന്നാം ഭാഗ ചിത്രം, പ്രത്യേകിച്ചും ആൻഡി വുഡിയോടും ടീമിനോടും വിട പറയുന്ന രംഗം അന്ന് അത്രമേൽ വൈകാരികമായി ബാധിച്ച ഒന്നായിരുന്നു. ഇത്രയും വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇന്ന് നാലാം ഭാഗം കണ്ടിറങ്ങുമ്പോൾ സത്യത്തിൽ അഭിമാനം ആണ്, ഈ സീരീസിലേക്ക് ഒരു മികച്ച ചിത്രം കൂടി എത്തുകയാണ് എന്ന അഭിമാനം.

🔸ഉദ്ദേശം ഒരു മൂന്ന് വർഷം മുൻപാണ് ടോയ് സ്റ്റോറി സീരീസിൽ ഒരു നാലാം ഭാഗം വരുന്നു എന്ന് കേൾക്കാനിടയായത്, അത് തീർത്തും അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു വാർത്ത ആയിരുന്നു അന്ന്. കാരണം വേറൊന്നുമല്ല ഒരു സീരീസ് എന്ന നിലയിൽ മികച്ച രീതിയിലാണ് ടോയ് സ്റ്റോറി 3 കഥ കാപ്പ് ഓഫ് ചെയ്തത്, വുഡിയുടെയും ബസിന്റെയും ആന്റിയുടെയും എല്ലാം കഥ ആ കഥാപാത്രങ്ങൾ അർഹിക്കുന്ന മികവോടെയും പൂർണതയോടെയും പറഞ്ഞ് അവസാനിപ്പിക്കുക ആയിരുന്നു. ഒരു നാലാം ഭാഗം വരുമ്പോൾ മോശം ആവും എന്ന് തോന്നിയിരുന്നില്ല, എങ്കിലും സീരീസിന്റെ ഫ്ലോ പോവരുത് എന്ന നിർബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു, അത് പിക്‌സാർ ഒട്ടും മോശമാക്കിയില്ല എന്നതിൽ സന്തോഷം.

🔸ഏകദേശം ഒൻപത് വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നെയാണ് ടോയ് സ്റ്റോറി 4 ആരംഭിക്കുന്നത്. ആന്റിയുടെ കളിപ്പാവകൾ ആണ് വുഡിയും ബസ്സും ബോ പീപും എല്ലാം. സ്ഥിരം കളി ചിരി തമാശകളുമായി മുന്നോട്ട് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ഒന്നിൽ ബോ പീപ്പിന് സുഹൃത്തുക്കളോട് വിട പറഞ്ഞ് പോവേണ്ടി വരുന്നതും അത് മറ്റുള്ളവരിൽ, പ്രത്യേകിച്ചും വുഡിയിലും മറ്റും ഏൽപ്പിക്കുന്ന ആഘാതവും പറഞ്ഞ് കൊണ്ടാണ് ചിത്രം തുടങ്ങുന്നത്. ഇവിടെ നിന്നും വർത്തമാനകാലത്ത് ഫോർക്കിയെ കണ്ട് മുട്ടുന്നതും അതിനെ തുടർന്നുണ്ടാവുന്ന പ്രശ്നങ്ങളും ഒക്കെയായി പുരോഗമിക്കുകയാണ് ഈ ഒന്നേമുക്കാൽ മണിക്കൂർ ദൈർഖ്യമുള്ള ചിത്രം.

🔸എടുത്ത് പറയത്തക്ക നെഗറ്റിവ് ഒന്നും ചിത്രത്തിൽ ഇല്ല എന്ന് പറയാം, സീരീസിലെ മികച്ചത് എന്നൊന്നും പറയാനാവില്ല ഈ ചിത്രം, അത് ഒരു കുറവുമല്ല കാരണം എത്തിപ്പിടിക്കേണ്ട ഉയരം അത്രയ്ക്കും ഉയരെയാണ് എന്ന വസ്തുത തന്നെ, എന്നാൽ മറ്റുള്ള ചിത്രങ്ങൾക്ക് ക്ഷീണമാവാതെ ആ ലെഗസി അതി മനോഹരമായി മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോവുന്നു എന്നത് തന്നെ ഈ ചിത്രത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വലിയ കാര്യമാണ്. ഫോർക്കി എന്ന കഥാപാത്രത്തെ ആദ്യമായി ടീസറിൽ കണ്ടപ്പോൾ സംശയങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതെല്ലാം കാറ്റിൽ പറത്തിയ ഒരു കഥാപാത്രത്തെയാണ് സ്‌ക്രീനിൽ കാണാനാവുക, ഒരു കുട്ടിക്ക് കളിപ്പാട്ടം എന്നാൽ എന്താണെന്ന ലളിതമായ ചോദ്യം ഫോർക്കി എന്ന കഥാപാത്രത്തെ ഉദാഹരണമാക്കി ചിത്രം പറഞ്ഞപ്പോൾ അത് വേറിട്ട അനുഭവം തന്നെ ആയിരുന്നു എന്ന് പറയാം.

🔸ഒരു ടോയ് സ്റ്റോറി ചിത്രം ആവുമ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും അതൊരു ഇമോഷണൽ റൈഡ് ആയിരിക്കും, ഇവിടെയും സ്ഥിതി ഗതികൾ വ്യത്യസ്തമല്ല. ആദ്യ സീനിൽ ബോ പീപ് വിട പറയുന്ന രംഗം തൊട്ട് ക്ലൈമാക്സ് സീൻ വരെ ഈ രംഗങ്ങൾ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ പിടിച്ചിരുത്തുന്നുണ്ട്. ബസ് ലൈറ്റിയറിനെ ഒന്ന് സൈഡ് ആക്കി എന്ന ചീപ് ആരാധക പരാതി ഒഴിച്ച് നിർത്തിയാൽ വേറൊന്നും പറയാനില്ല, എല്ലാ ഡിപ്പാർട്മെന്റും ഒന്നിനൊന്ന് മികച്ചത് തന്നെ. പ്രിയ കഥാപാത്രങ്ങളെ ഒരു തവണ കൂടി സ്‌ക്രീനിൽ കണ്ടു, അവരുടെ മികച്ച കഥയിലെ ലോജിക്കലായ, മനോഹരമായ അടുത്ത സ്റ്റെപ് കണ്ടു, ഒരല്പം ഇമോഷണലായി, അതിലേറെ ചിരിച്ചു, ഒടുവിൽ അവസാനിക്കുമ്പോൾ സംപ്ത്രിപ്തിയുടെ ചിരി അറിയാതെ വരികയായി.

"To Infinity And Beyond"

Verdict : Must Watch

DC Rating : 90/100

10 Surprising Deaths In Movies That Came Out Of Nowhere

നമ്മളീ ഒരുപാട് സിനിമകൾ കണ്ട് ശീലിച്ചത് കൊണ്ടാവണം ഒരു കഥാപാത്രത്തിന്റെ കാര്യം ഏകദേശം തീരുമാനം ആയി എന്ന് മുൻകൂട്ടി പറയാൻ കഴിയും, ഒരു പരിധി വരെ. അതായത് ഒരു പ്രത്യേക കഥാപാത്രം ആരോടെങ്കിലും അമിതമായ അടുപ്പമോ, സ്നേഹമോ അല്ലെങ്കിൽ അത്തരത്തിൽ ഉള്ള അമിത വികാര പ്രകടനങ്ങളോ നടത്തിയാൽ, അല്ലെങ്കിൽ ഭാവിയെ പറ്റി കൂടുതലായി ഉൽക്കണ്ഠ പെട്ടാൽ, ഇനി അതും അല്ലെങ്കിൽ സ്ഥിരം രീതികൾ വിട്ട് എന്തെങ്കിലും വ്യത്യസ്തമായ രീതിയിൽ പെരുമാറിയാൽ എല്ലാം സൂചനകളാണ്, മോനെ നിന്റെ പടം ഭിത്തിയിൽ കയറാറായി എന്ന സൂചന, അപൂർവം സന്ദർഭങ്ങളിലെ ഇത് മറിച്ച് സംഭവിക്കാറുള്ളൂ.

ഇതിനൊരു മറുവശം ഉണ്ട്, നമ്മൾ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത സമയത്ത് കയറി വരുന്ന ചില കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മരണ രംഗങ്ങൾ. അവിടെ മേൽ പറഞ്ഞ സൂചനകൾ ഏതും കണ്ടെന്ന് വരില്ല, പലപ്പോഴും സിനിമ മുന്നോട്ട് പോവുക ഈ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ ആവും എന്നാവും നമ്മൾ കരുതി വെച്ചിരിക്കുക, എന്നാൽ അമ്പരപ്പിച്ച് കൊണ്ട് തൊട്ടടുത്ത മോമെന്റിൽ ആ കഥാപാത്രത്തിന്റെ വെടി തീർന്നിരിക്കും, ആ നിമിഷത്തില് അമ്പരപ്പ് എന്നതിനേക്കാൾ അപ്രവചനീയതയ്ക്കും ചിത്രം തുടർന്ന് കാണാനുള്ള താല്പര്യത്തിനും വേണ്ടി കൊടുക്കുന്ന ബലിയാണ് ഈ കഥാപാത്രങ്ങൾ. ഗെയിം ഓഫ് ത്രോൺസ് പോലെയുള്ള സീരീസുകളിൽ ഇത് നമ്മൾ ഒരുപാട് കണ്ടിട്ടുണ്ട്, നെഡ് സ്റ്റാർക്ക് പോലുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ, ഈ പോസ്റ്റ് സിനിമയിൽ ഇത് പോലെ സംഭവിച്ച ചില അപ്രതീക്ഷിത മരണങ്ങളെ പറ്റിയാണ്....

കൂടുതൽ പറയേണ്ടല്ലോ, ഒടുക്കത്തെ SPOILER ALERT, പല ചിത്രങ്ങളുടെയും പ്രധാന രംഗങ്ങളാണ് ചുവടെ ചേർത്തിരിക്കുന്നത്, അറിയാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്തവർ ദയവ് ചെയ്ത് മടങ്ങി പോവുക, നന്ദി....

Russel Franklin (Deep Blue Sea)

ചിത്രം തുടങ്ങി ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, അണ്ടർ വോട്ടർ റിസേർച് സ്റ്റേഷനിലെ ഷാർക്‌ അറ്റാക്ക് കാരണം പൊറുതി മുട്ടിയിരിക്കുകയാണ് നമ്മടെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങളെല്ലാം, അപ്പൊ ദാ വരുന്നു സാമുവൽ ജാക്ക്സൺ. ആംഗ്രി ബ്ലാക്ക് ക്യാപ്റ്റൻ, തകർന്ന് തരിപ്പണമായി കിടക്കുന്ന സ്റ്റേഷൻ, നിസ്സഹായരായ ടീം, ങാ മോട്ടിവേഷന് സമയമായി എന്ന് നമ്മൾ വിചാരിക്കും, പക്ഷെ ഒരു തേങ്ങയും നടക്കൂല. പുള്ളി സംസാരിച്ച് തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും പിറകിൽ നിന്ന് ഷാർക്‌ വന്ന് കൊന്ന് തിന്ന് പോയിരിക്കും, എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന ഞെട്ടലിൽ നിന്ന് നമ്മൾ രക്ഷപ്പെട്ടിട്ടും ഉണ്ടാവില്ല.

Billy Costigan (The Departed)

ഈ മാർട്ടിൻ സ്കോർസെസ് ചിത്രത്തിന്റെ കാര്യം കുറച്ച് കഷ്ടമാണ്, ഇന്റർനൽ അഫേഴ്‌സ് എന്ന ഒറിജിനൽ ചിത്രം കണ്ടവർക്ക് അറിയാം ഏകദേശം എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോവുന്നത് എന്ന്, എന്നാൽ അവർ പോലും പ്രതീക്ഷിച്ച് കാണില്ല ലിഫ്റ്റ് തുറന്ന് നേരെ കോസ്റ്റിഗെൻ പോവുന്നത് മരണത്തിലേക്കാണ് എന്ന്, എല്ലാം ഞൊടിയിടയിൽ സംഭവിക്കുന്നു എന്നതും ഈ സീനിന്റെ റിപ്പീറ്റ് വാലിയു കൂട്ടുന്നു. സെക്കന്റുകൾക്കുള്ളിൽ ഒരു സിനിമയുടെ ഭാവി മാറി മറിയുന്നത് കാണാൻ എന്താ ഒരു രസം. ചിത്രത്തിലെ തന്നെ ജാക്ക് നിക്കോൾസൻ അവതരിപ്പിച്ച കഥാപാത്രത്തിന്റെ മരണവും ശ്രദ്ധേയമാണ്, പക്ഷെ അവിടെ ആര് കൊന്നു എന്നതാണ് ശ്രദ്ധേയം.

Casey (Scream)

തൊണ്ണൂറുകളിലെ തിരക്കേറിയ ഒരു നടിയെ സിനിമയിലേക്ക് കാസ്റ്റ് ചെയ്യുക, പ്രൊമോഷനിലും മറ്റും നടിക്ക് വലിയ പ്രാധാന്യം നൽകുക, എന്തിന് അധികം സിനിമയിൽ തന്നെ ടോപ് ബില്ലിംഗ് നൽകുക, ഒടുവിൽ ആദ്യ പത്ത് മിനുട്ടിൽ തന്നെ വില്ലന്റെ പ്രാധാന്യം കാണിക്കാൻ കൊന്ന് കളയുക. ഇതാണ് സ്ക്രീം എന്ന ചിത്രത്തിലെ ഡ്രൂ ബാരിമോറിന്റെ കഥാപാത്രം. മരിക്കുന്ന സമയം പോലെ പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്നതാണ്, അവർ മരിക്കുന്ന മൃഗീയമായ രീതിയും. ടോൺ സെറ്റിങ് എന്നതിന്റെ ഒക്കെ നല്ല ഫസ്റ്റ് ക്‌ളാസ് ഉദാഹരണം, എന്നാലും ഡ്രൂ ബാരിമോർ....

Llewelyn Moss (No Country For Old Man)

ആന്റൺ ചിഗുർ എന്ന നമ്മടെ വില്ലൻ ഫുൾ മാസായിട്ട് സ്ക്രീൻ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുകയാണ്, നായക കഥാപാത്രം കുറെ ആയി ആന്റണിനെയും പേടിച്ച് ഓടാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്, സ്വാഭാവികമായും സിനിമകൾ കണ്ട് ശീലിച്ച അനുഭവത്തിൽ പറയാം, ഇതെല്ലാം ക്ലൈമാക്സിലേ നായക വില്ലൻ സംഘട്ടനത്തിലേക്കാണ് പോയി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന്, എന്നാൽ അല്ലേയല്ല. ആ പ്രതീക്ഷിച്ച സീൻ സംഭവിക്കുന്നെ ഇല്ല, നായകനെ വില്ലൻ നൈസ് ആയിട്ട് കൊല്ലും അതും ഓഫ് സ്‌ക്രീനിൽ, ഇത് നിങ്ങൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന പടം അല്ല സാർ.

Chad Feldheimer (Burn After Reading)

ഈ സിനിമയെ പറ്റി ഓർമിക്കുമ്പോ ആദ്യം മനസ്സിൽ വരുന്നത് ബ്രാഡ് പിറ്റിന്റെ ചിരിയാണ്, പിന്നെ ആ കഥാപാത്രത്തിന്റെ മരണവും, സിനിമയെ പറ്റി വല്യ അഭിപ്രായം ഇല്ലെങ്കിലും ഈ സീൻ ഞെട്ടൽ ആയിരുന്നു എന്നത് സത്യം. ബ്രാഡ് പിറ്റിനെ പോലെ ഒരു നടൻ സ്വാഭാവികമായും ക്ളൈമാക്സ് വരെ ഉണ്ടാവും എന്നൊരു മിഥ്യാധാരണ ഉണ്ടായിരുന്നു, അതും പോരെങ്കിൽ ചിത്രത്തിൽ ഏറ്റവും ഇഷ്ടം തോന്നിയ കഥാപാത്രം ആയിരുന്നു ചാഡ്, ടമാർ പഠാർ തീർന്നു. മരിക്കുന്നതിന് തൊട്ട് മുൻപ് ഒരു ചിരി ഉണ്ട്, 60 വാൾട്ട് ബൾബ് കത്തിച്ച പോലെ, ആ ചിരി ഈ സീൻ കൂടുതൽ മെമറബിൽ ആക്കുന്നേ ഉള്ളൂ.

Dick Halloran (Shining)

ഡിക്ക് ഹലോറന്റെ മരണം അപ്രതീക്ഷിതം ആയതിന് ഒരു കാരണമുണ്ട്, ചിത്രത്തിന് ആധാരമായ നോവലിൽ പുള്ളി മരിക്കുന്നില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല അതിന്റെ തുടർ ഭാഗത്തിൽ ശക്തമായ ഒരു സാന്നിധ്യം കൂടിയാണ്. അതെല്ലാം ഒഴിവാക്കിയാലും സിനിമ ഒരു സൂചന പോലും തരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം, വെണ്ടിയേയും ഡാനിയേയും അന്വേഷിച്ച് എത്തുന്ന ഹലോറൻ അവരെ രക്ഷിക്കും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കും എങ്കിലും സംഭവിക്കുന്നത് മറിച്ചാണ്. അപ്രതീക്ഷിത മരണങ്ങളിൽ ഒന്നായി ഇപ്പോഴും ഉണ്ടാവും ഡിക് ഹലോറൻ എന്ന കഥാപാത്രം.

Marion Crane (Psycho)

ഒരു ആൽഫ്രെഡ് ഹിച്ച്കോക് ചിത്രമാവുമ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും ആരെങ്കിലും ഒരാൾ മരിക്കണം. എന്നാൽ സൈക്കോ എന്ന ചിത്രം കാണുന്ന, ജാനറ്റ് ലെ എന്ന നടിയെ അറിയുന്ന ആരും അത് അവർ ആവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കില്ല. താരമൂല്യവും, നായിക എന്ന് മുഖത്ത് എഴുതി വെച്ചിട്ടുള്ള അവരുടെ മുൻ സിനിമകളും എല്ലാം ഇതിന് കാരണങ്ങളാണ്, എന്നാൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് ചിത്രം കണ്ട എല്ലാവര്ക്കും അറിയാം, അതിൽ വലിയ വിഷമവും ഇല്ല കാരണം ചിത്രം നിലവാരത്തിൽ അത്രയും ഉയരത്തിലാണ്.

Hicks, Newt, Bishop (Aliens 3)

എലിയെൻസ് 2 എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ ക്ലൈമാക്സ് ഒരു റിലീഫ് ആണ്, പ്രത്യേകിച്ചും നമ്മുടെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങളായ റിപ്ലി, ന്യുട്, ഹിക്ക്സ്, ബിഷപ് എന്നിവർ രക്ഷപ്പെട്ടു എന്ന് അറിയുമ്പോൾ. എന്നാൽ മൂന്നാം ഭാഗത്തിന്റെ തുടക്കത്തെ ഹാർട്ട് ബ്രെയ്ക്കിങ് എന്നൊക്കെ വിശേഷിപ്പിക്കാം, തുടക്കത്തിൽ സംഭവിച്ച ഒരു ദുരന്തത്തിൽ ഈ കഥാപാത്രങ്ങൾ എല്ലാം മരിക്കുകയാണ്, ഇനി അതും പോരെങ്കിൽ ആ ക്രൂരമായ ബീജിഎമ്മും, വികൃതമായ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മുഖങ്ങളും, ചിന്നി ചിതറിയ ശരീരങ്ങളും മതി ഓർമയിൽ നില്ക്കാൻ, എലിയൻസ് 3 വല്ലാത്ത ഒരു അനുഭവം ആയിരുന്നു, എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും.

Bill Murray (Zombieland)

സോമ്പിലാൻഡ് എന്ന ചിത്രം രണ്ടാം പകുതിയിൽ കരുതിവെച്ച സർപ്രൈസ് ആയിരുന്നു ബിൽ മുറേയുടെ അതിഥി വേഷം. സോംബികളെ പറ്റിക്കാൻ അവരിൽ ഒരാളായി വേഷം മാറി നടന്നാൽ പോരെ എന്ന തികച്ചും ന്യായമായ ചോദ്യം ചോദിച്ച കഥാപാത്രത്തോളം തന്നെ സ്പെഷ്യൽ ആയിരുന്നു പുള്ളിയുടെ മരണവും, അത് എങ്ങിനെയാണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഫ്ലോ അങ് പോവും, യൂറ്റിയൂബിൽ ഒന്ന് കൂടി കണ്ട് നോക്കുക. ചിത്രത്തിന്റെയും നടന്റെയും എല്ലാം ടോണിനോടും, രീതിയോടും ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന നല്ല ഫസ്റ്റ് ക്‌ളാസ് ഡെത് സീൻ.

Everyone (Mist)

ഇത്രയും ഇന്റെൻസ് ആയ, ഗ്രിപ്പി ആയ ഒരു ചിത്രത്തിന് ഹാപ്പി ആയ ഒരു എൻഡിങ് ഉണ്ടാവും എന്ന് ആരാ പറഞ്ഞത്, മിസ്റ്റ് അവസാനിക്കുന്നത് ഒരുപക്ഷെ ഏറ്റവും ഡിപ്രസിങ് ആയ രീതിയിലാണ്, നമ്മൾ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത രീതിയിൽ, എന്നാൽ ഈ അപ്രവചനീയത ഒരു അനുഗ്രഹമാക്കി മാറ്റിയ ചിത്രമാണ് മിസ്റ്റ്, ചിത്രത്തെ പറ്റിയുള്ള മിക്ക ചർച്ചകളും ക്ലൈമാക്സിലേക്ക് വഴി മാറി പോവുന്നത് ഇതിനുള്ള നല്ല ഉദാഹരണമാണ്, ഇങ്ങനെ എത്ര എത്ര സിനിമകൾ പലപ്പോഴും ഈ രംഗങ്ങൾ ഒരു ശരാശരി ചിത്രത്തെ പോലും ഓർമ്മയിൽ നിർത്തും എന്നതാണ് അനുഭവം

562. Dark Figure Of Crime (2019)

Director : Kim Tae Kyun

Genre : Mystery

Rating : 6.6/10

Country : South Korea

Duration : 110 Minutes

🔸"ഞാനീ പറയാൻ പോവുന്ന കഥയ്ക്ക്, അല്ല സംഭവത്തിന് ഏഴ് വർഷം പഴക്കം ഉണ്ട്. കുന്നിൻ മുകളിൽ വച്ച് വെയ്സ്റ്റ് നിക്ഷേപിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലാണ് ആ ബാഗ് എന്റെ കയ്യിൽ തടഞ്ഞത്. അതിന് നല്ല ഭാരം ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിൽ എന്താണ് പ്രത്യേകത എന്നോ, വേറൊന്നുമല്ല മനുഷ്യന്റെ കാലിന്റെ ഉപ്പൂറ്റി പോലൊന്ന് അതിൽ ഞാൻ കണ്ടു, ഇല്ല ഇല്ല ഒറ്റ ശരീരം ആയിരുന്നില്ല, കഷണങ്ങളായി മുറിച്ച നിലയിലായിരുന്നു...." ലാഘവത്തോടെ അയാൾ തന്റെ അനുഭവം പറഞ്ഞ് നിർത്തുമ്പോൾ അത് കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്ന രണ്ട് കഥാപാത്രങ്ങളും ഞെട്ടലിൽ നിന്നും മുക്തരായിരുന്നില്ല. ഡാർക്ക് ഫിഗർ ഓഫ് ക്രൈം എന്ന ചിത്രം ഇവിടെ നിന്നും ആരംഭിക്കുകയാണ്.

🔸ഒരു പ്രൈവറ്റ് ഡിറ്റക്ടീവ് ആണ് നമ്മുടെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രമായ കിം, ജോലിയിൽ കൃത്യനിഷ്ഠയും സൂക്ഷ്മതയും എല്ലാം കൈ മുതലായ കിംമിന്റെ ഒരേയൊരു ഹോബി ഗോൾഫ് കളിയാണ്. ഇങ്ങനെ കളി ആസ്വദിച്ചിരുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ഒന്നിലാണ് കിമ്മിന്റെ മൊബൈലിലേക്ക് ഒരു കോൾ വരുന്നത്, അപരിചിതമായ നമ്പറിൽ നിന്നും. കോളിന്റെ മറുതലക്കൽ ആരാണ് എന്ന അറിവ് കിമ്മിനെ ഞെട്ടിക്കുകയാണ്, അത് കൊലപാതകക്കേസിന് ജയിൽ ശിക്ഷ അനുഭവിക്കുന്ന കാങ് ആണ്, അവർ തമ്മിൽ ഒരു ചെറിയ ബന്ധവുമുണ്ട്. അത്ര പെട്ടെന്നൊന്നും കിമ്മിന് മറക്കാൻ കഴിയാത്ത, കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ പഴക്കമുള്ള ബന്ധം.

🔸കാങ് ഇപ്പോൾ ജയിലിൽ കിടക്കുന്ന കൊലപാതക കേസുമായി കിം പ്രത്യക്ഷമായോ പരോക്ഷമായോ മുൻപ് ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, കേസ് മറ്റൊന്നുമല്ല സ്വന്തം കാമുകിയെ കൊലപ്പെടുത്തി എന്നത് തന്നെ. ഈ പറഞ്ഞ സംഭവങ്ങളെല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് കുറച്ച് നാളായി, കാങ്ങിനെ തനിക്ക് അത്ര വലിയ പരിചയവും ഇല്ല, കോടതി നടപടികൾക്കിടയിൽ ഒന്നും തന്നെ ഈ കേസുമായി കിം ഇടപ്പെട്ടിട്ടുമില്ല, പിന്നെന്തിനാണ് ഇയാൾ താനുമായി ഇപ്പോൾ സംസാരിക്കാൻ താൽപര്യപ്പെടുന്നത് എന്നതിലാണ് കിമ്മിന് അത്ഭുതം, അതും ശിക്ഷ അനുഭവിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ കാലയളവിൽ.

🔸വെറുതെ വഴിയേ പോവുന്ന വയ്യാവേലി എടുത്ത് തലയിൽ വെക്കേണ്ട എന്ന ചിന്തയിൽ ഒഴിവാക്കി വിടാൻ കിം ശ്രമിച്ചെങ്കിലും സംഭാഷണത്തിനിടെ കാങ് പറഞ്ഞ ഒരു വാക്ക്, ആ വാക്ക് ഈ കേസിന്റെ പിറകെ വെച്ച് പിടിക്കാൻ കിമ്മിനെ പ്രേരിപ്പിക്കുകയാണ്. താൻ ഇപ്പോൾ ജയിൽ ശിക്ഷ അനുഭവിക്കുന്നത് ഒരു കൊലപാതകം ചെയ്ത കുറ്റത്തിന് ആണെങ്കിലും എവിടെയും റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടില്ലാത്ത, ആർക്കും അറിവില്ലാത്ത ആറോളം മറ്റ് കൊലപാതകങ്ങളും താൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് കിം പറയുന്നത്. അപ്പോഴും ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ ബാക്കി കിടക്കുന്നു, എന്തിന് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഒരു തുറന്ന് പറച്ചിൽ, അതും ഇതുമായി യാതൊരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത കിമ്മിനോട്.

🔸മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരമാണ് രണ്ട് മണിക്കൂറിന് അടുത്ത് ദൈർഖ്യമുള്ള ഡാർക്ക് ഫിഗർ ഓഫ് ക്രൈം എന്ന ചിത്രം. ഒരു കേസ് അന്വേഷണം എന്നതിനോടൊപ്പം തന്നെ അന്വേഷകനും കുറ്റവാളിയും തമ്മിലുള്ള കാറ്റ് ആൻഡ് മൗസ് സൈക്കോളജിക്കൽ ഗെയിം കൂടിയാണ് ഡാർക്ക് ഫിഗർ ഓഫ് ക്രൈം. മിസ്റ്ററി, ത്രില്ലെർ വിഭാഗം ചിത്രങ്ങളോട് താല്പര്യം ഉള്ളവർക്ക് സമീപിക്കാം, നിങ്ങളെ നിരാശരാക്കില്ല ഈ ചിത്രം. കുറെ നാളുകളായി കൊറിയൻ സിനിമകളിൽ നിന്നും വിട്ട് നിന്നതിനാലാവണം ഒരു തുടർ പ്രേരണ കൂടി ആവുന്നുണ്ട് ഈ ചിത്രം.

Verdict : Good

DC Rating : 75/100

561. Virus (2019)

Director : Aashiq Abu

Genre : Thriller

Rating : 8.6/10

Country : India

Duration : 150 Minutes

🔸കഴിഞ്ഞ കുറെ വർഷങ്ങളായി ഞാനൊരു കോഴിക്കോട് നിവാസിയാണ്, എന്നാൽ എന്റെ നാട് കഴിഞ്ഞ വർഷത്തെ നിപാ വയറസ് പ്രതിസന്ധിയെ എങ്ങനെയാണ് തരണം ചെയ്തത് എന്നതിനെ പറ്റി എനിക്ക് വലിയ അറിവ് ഏതുമില്ല, കാരണം ആ സമയത്ത് ഞാൻ പുറം നാട്ടിൽ ആയിരുന്നു. വീട്ടിലേക്ക് ഒരല്പം പേടിയോടെ വിളിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കേട്ട മറുപടികൾ മിക്കപ്പോഴും ഒരു കാരണവശാലും നാട്ടിലേക്ക് വരരുത് എന്ന മുന്നറിയിപ്പ് ആയിരുന്നു. എന്നാൽ ഞാൻ നേരിട്ട് കണ്ട ഒന്നുണ്ട്, കഴിഞ്ഞ വർഷത്തെ പ്രളയം, അത് പല രീതിയിലും കണ്ണ് തുറപ്പിച്ച ഒരു അനുഭവം ആയിരുന്നു, അതിലും മേലെ ഒരു പാഠവും. വേറൊന്നുമല്ല അതിജീവനം എന്നത് നമ്മൾ മലയാളികളുടെ രക്തത്തിൽ ചേർന്ന കാര്യമാണ്, നമ്മൾ പ്രതിരോധിക്കും, നമ്മൾ അതിജീവിക്കും, നിപ്പയല്ല അവന്റെ അപ്പനെ വരെ ആയാലും.

🔸പേര് സൂചിപ്പിച്ചത് പോലെ തന്നെ കോഴിക്കോട് ജില്ലയിലെ നിപ്പ രോഗ ബാധയും അതിനെ തുടർന്നുണ്ടായ സംഭവ വികാസങ്ങളും എല്ലാമാണ് ഈ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രമേയം. സിനിമയിലേക്ക് കൂടുതൽ കടക്കുന്നതിന് മുന്നേ ഒരല്പം ചരിത്രമാവാം, ലോകത്ത് ഇന്നേവരെ പ്രധാനമായും മൂന്ന് സ്ഥലങ്ങളിലാണ് നിപ്പ ഔട്‍ബ്രെയ്ക് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്, മലേഷ്യ ബംഗ്ലാദേശ് ഇന്ത്യ എന്നീ രാജ്യങ്ങൾ ആണിവ. പതിറ്റാണ്ടുകളുടെ ഇടവേളയിൽ അരങ്ങേറിയ ഈ സംഭവങ്ങളിൽ നൂറ് കണക്കിന് ആളുകളാണ് രോഗ ബാധിതരായത്. ഈ രോഗബാധിതരിൽ വലിയൊരു ശതമാനം ആളുകളും മരണത്തിന് കീഴ്‌പെടുകയും ചെയ്തു.

🔸നിപാ ബാധിത സംഭവങ്ങളുടെ ഭീകരത പൂർണമായും മനസിലാക്കണം എങ്കിൽ ഈ രോഗത്തിന് കൃത്യമായ ഒരു വാക്സിനേഷൻ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല എന്ന വസ്തുത കൂടി ഇതിനോടൊപ്പം ചേർക്കണം. ചുരുക്കി പറയുക ആണെങ്കിൽ ജയം ഏറെക്കുറെ അസാധ്യമായ, അദൃശ്യനും ശക്തനുമായ ഒരെതിരാളിയാണ് മറുവശത്ത്. ജീവൻ രക്ഷിക്കുക എന്ന വലിയ ദൗത്യവും പേറി നിൽക്കുന്ന ഒരു പറ്റം മനുഷ്യർ ഇപ്പുറത്തും. എന്ത് എങ്ങിനെ എപ്പോൾ എന്നതിനെ കുറിച്ചൊന്നും വ്യക്തമായ ധാരണ ഇല്ലായ്മ കൂടി ചേരുമ്പോൾ വലിയൊരു ടാസ്ക് തന്നെയാണ് ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും മുന്നിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ് വന്നത്. ഇതിൽ നമ്മൾ വിജയിച്ചു എന്നത് തികച്ചും അഭിമാനകരമായ ഒരു കാര്യമാണ് താനും.

🔸കൂടുതൽ വളച്ച് കെട്ട് ഒന്നുമില്ലാതെ നേരിട്ട് തന്നെ കഥയിലേക്ക് കടക്കുകയാണ് വയറസ് എന്ന ചിത്രം, കോഴിക്കോട് ജില്ലയിലെ പേരാമ്പ്ര എന്ന സ്ഥലത്ത് നിന്നും വിചിത്രമായ രോഗ ലക്ഷണങ്ങളുമായി രോഗികൾ കടന്ന് വന്ന് കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഇത് പോലുള്ള ഒരു രോഗവുമായി പരിചയിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഡോക്ടർമാർ പ്രതിവിധികൾക്കായി ബുദ്ധിമുട്ടുന്നതിന് ഇടെയാണ് രോഗം അപൂർവമായ നിപ്പ വയറസ് കാരണമാണെന്ന് പരിചയ സമ്പന്നനായ ഒരു ഡോക്ടർ സ്ഥിരീകരിക്കുന്നത്. അപ്രതീക്ഷിതവും, അപ്രവചനീയവുമായ ഒരു രോഗത്തിന് മുന്നിൽ ആദ്യം ഒന്ന് പതറിയെങ്കിലും കൂട്ടമായ ഒരു ശ്രമം അവിടെ ഉടലെടുക്കുകയാണ്, അതിജീവനം എന്ന ഒറ്റ ലക്ഷ്യം മാത്രം മുന്നിൽ കണ്ട് കൊണ്ട്. ഈ അതിജീവനത്തിന്റെ കഥ അനവധി കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ, അവരുടെ വീക്ഷണത്തിലൂടെ, വികാരങ്ങളിലൂടെ പറയുകയാണ് ഈ ആഷിക് അബു ചിത്രം.

🔸ഒരു റിയൽ ലൈഫ് സ്റ്റോറി വലിയ വളച്ച് കെട്ടോ, പ്രൊപ്പഗാണ്ടയോ ഇല്ലാതെ വെടിപ്പായിട്ട് പറഞ്ഞ് പോയി എന്നത് തന്നെ വലിയ കാര്യമാണ് പ്രത്യേകിച്ചും ബയോപിക്കുകളും യഥാർത്ഥ സംഭവങ്ങളും വെറും കോമാളിത്തരങ്ങൾ ആയി മാറുന്ന ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ. നല്ലൊരു കാസ്റ്റ് കൂടിയുണ്ട് ചിത്രത്തിൽ, ചെറുതും വലുതുമായ കഥാപാത്രങ്ങളായി എത്തിയ ടോവിനോ, ഇന്ദ്രജിത്, പാർവതി തുടങ്ങി ഇന്ദ്രൻസും, വെട്ടുക്കിളി പ്രകാശും വരെ ഉള്ളവർ നന്നായിരുന്നു. രോഗത്തിന്റെ ഭീകരത തുറന്ന് കാട്ടാനുള്ള ആദ്യ രക്തസാക്ഷി ആവും സൗബിന്റെ കഥാപാത്രം എന്ന് ഉറപ്പിച്ചാണ് കാണാൻ കയറിയത് എങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല എന്നത് സന്തോഷകരം, സിനിമ പ്രെഡിക്റ്റബിൾ ആണെന്ന് ഏതവനാണോ ആവോ പറഞ്ഞത്. കൂടുതൽ പറയാൻ ഒന്നുമില്ല, കാണാൻ ശ്രമിക്കുക.

"We Adapt, We Always Do, And Then We Survive, That's What Makes Us Special"

Verdict : Good

DC Rating : 75/100

560. Men In Black International (2019)

Director : F Gary Gray

Genre : Sci Fi

Rating : 6/10

Country : USA

Duration : 116 Minutes

🔸നല്ല ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ് ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് സ്യുട്ട്, അതും നല്ല വെടിപ്പായി, വൃത്തിയായി അയേൺ ചെയ്തത്, ബ്ലാക്ക് ഗ്ലാസ്, കയ്യിൽ ഒരു ന്യുറലൈസർ, ഇതിനെല്ലാം പുറമെ അകമഴിഞ്ഞ ആത്മവിശ്വാസവും, കരിസ്മയും, എല്ലാത്തിനും മുകളിൽ നല്ല സ്റ്റൈൽ ആയിട്ട് "We Are The Men In Black" എന്ന് പറയാനുള്ള ആർജവവും, മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക് ആദ്യ ഭാഗം കണ്ടത് ഏകദേശം പത്ത് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപെയാണ്. അന്ന് മനസ്സിൽ കയറിയത് ആണ് മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങൾ. ഈ നാലാം ഭാഗ റീബൂട്ട് ചിത്രത്തിന്റെ തുടക്കത്തിലും ഇത് പോലൊരു രംഗം ഉണ്ട്, ക്രിസ് ഹെല്മസ്വെര്ത്തും ലിയാം നീസനും ആണ് സീനിൽ, ഇതോടെ അതുവരെ ഇല്ലാതിരുന്ന പ്രതീക്ഷകൾ മനസ്സിൽ കയറിയെങ്കിലും അവിടെ തന്നെ ഏറെക്കുറെ ചിത്രം തീർന്നിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം.

🔸ഇൻട്രോ സീനിന് ശേഷം നേരിട്ട് പോവുന്നത് ടെസ്സ തോംപ്സൺ അവതരിപ്പിച്ച മോളി എന്ന കഥാപാത്രത്തിലേക്കാണ്, അവരുടെ ബാല്യ കാലത്തേക്ക്. മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക് എന്ന സംഘടനയുമായി മോളിക്ക് ചെറിയൊരു ബന്ധമുണ്ട്, വർഷങ്ങൾ ആയുള്ള ബന്ധം എന്നൊക്കെ പറയാം. മോളിയുടെ കുട്ടിക്കാലത്ത് വീട്ടിൽ അരങ്ങേറിയ ഒരു വിചിത്ര സംഭവമാണ് മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക് ടീമുമായുള്ള അവളുടെ ആദ്യ സമാഗമത്തിന് വഴി വെക്കുന്നത്. മോളി എന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ രണ്ട് കാലഘട്ടങ്ങളും അവതരിപ്പിച്ച നടിമാർ ഉഗ്രൻ ആയിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും ടെസ്സ തോംപ്സൺ, ചെറിയ മാനറിസങ്ങൾ കൊണ്ട് പോലും സ്‌ക്രീനിൽ അവർ തകർക്കുക ആയിരുന്നു, ചിത്രത്തിന്റെ അപൂർവം പോസിറ്റിവുകളിൽ ഒന്നാണ് ടെസ്സ.

🔸മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക് എന്നത് ഒരു തരം ഒബ്‌സഷൻ ആണ് മോളിക്ക്, ഈ വിഭാഗത്തെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയാനും മറ്റുമുള്ള മോളിയുടെ ശ്രമങ്ങൾ ചെന്ന് അവസാനിക്കുന്നത് ഇവരിൽ ഒരാളായി അവൾ മാറുമ്പോഴാണ്. താമസിയാതെ തന്നെ ക്രിസ് ഹെല്മസ്വെര്ത്തിന്റെ ഏജന്റ് എച്ചിനോടൊപ്പം ഭൂമിയെ ലക്ഷ്യം വെച്ച് വരുന്ന അന്യഗ്രഹ ജീവികളുമായുള്ള പോരാട്ടത്തിൽ ശക്തമായ സാന്നിധ്യമായി മാറുകയാണ് മോളി. ഇതല്ലാതെ മറ്റൊരു ചെറിയ സബ് പ്ലോട്ട് കൂടി ചിത്രത്തിൽ ഉണ്ട്, നല്ല ഒന്നാംക്‌ളാസ്സ് സ്പോയിലെർ ആവും എന്നത് ഉറപ്പ് ആയതിനാൽ ആ ഭാഗം ഒഴിവാക്കുന്നു.

🔸ഇനി ഒരു ചെറിയ വിശകലനം ആവാം, ടെസ്സ തോംപ്സൺ ക്രിസ് ഹെല്മസ്വെര്ത് സഖ്യം തോർ റാഗ്നാറോക്കിനും അവേഞ്ചേഴ്സിനും ശേഷം ഒന്നിച്ച ചിത്രമാണ് മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക് ഇന്റർനാഷണൽ. ഈ കോംബോ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ മികച്ച് നിന്നു എന്ന് തന്നെ പറയേണ്ടി വരും, പ്രത്യേകിച്ചും ടെസ്സയുടെ തഗ് ടൈപ് ശൈലിയും ക്രിസിന്റെ സ്വാഗും നന്നായി ചേർന്ന് നിന്നു. ഈ രണ്ട് നടീ നടന്മാരും കാണിച്ച ആർജ്ജവത്തിന്റെ പകുതി എങ്കിലും മറ്റ് വിഭാഗങ്ങൾ കാണിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഈ സിനിമ എത്രയോ മുകളിൽ നിന്നേനെ, കെ ജി എഫിലെ തകരപ്പെട്ടി ഡയലോഗ് ഇവിടെ ചേരും. ലിയാം നീസൺ ചിത്രത്തിൽ ഉണ്ടെങ്കിലും കൂടുതൽ സമയവും സൈഡ് ലൈനിൽ ആയിരുന്നു, മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക് ലുക്കിൽ പുള്ളിയെ കാണാൻ ഗ്രാൻഡ് ലുക് ആയിരുന്നു എന്ന് പറയേണ്ടി വരും, ഏറെക്കുറെ അത് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എന്നും.

🔸ആദ്യ ഭാഗങ്ങളുമായി ഒരു അകൽച്ച പാലിക്കാൻ ബോധപൂർവമായ ഒരു ശ്രമം നടക്കുന്നതായി പല ഭാഗത്തും അനുഭവപ്പെട്ടു, എന്നാൽ ഇത് വലിയ ഗുണം ഒന്നും ചെയ്തതായി അഭിപ്രായം ഇല്ല. ഒരു മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക് ചിത്രം എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളുടെ ഏറ്റവും ബേസിക് ആയ അവതരണം ആണ് ഇന്റർനാഷണൽ, ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന പ്രതിഭകളുടെ കണക്ക് എടുക്കുമ്പോൾ അത് തീർത്തും നിരാശാജനകമാണ്. അവസാന നിമിഷം വരെ ഒരു പ്രത്യേക കാമിയോ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കിലും അവിടെയും ഫലം നിരാശ തന്നെ. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഈ വർഷം നിരാശപ്പെടുത്തിയ ബിഗ് ബഡ്ജറ്റ് ചിത്രങ്ങളുടെ പട്ടികയിലേക്ക് അങ്ങനെ അങ്ങട്ട് നടന്ന് കയറുകയാണ് മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്കും.

Verdict : Below Average

DC Rating : 40/100

559. Damnation (1988)

Director : Bela Tarr

Genre : Drama

Rating : 7.9/10

Country : Hungary

Duration : 114 Minutes

🔸ഡാംനേഷൻ എന്ന ചിത്രത്തെ പറ്റി എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ ബെല്ലാ ടാർ എന്ന സംവിധായകനെ കുറിച്ച് പറയണം. പുള്ളിയുടെ സിനിമകൾ വലിയ പ്രശസ്തി നേടിയവയാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും നിരൂപക പ്രശംസ. എന്തിരുന്നാലും പുള്ളിയുടെ പടങ്ങൾ ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്ന കാര്യം കുറച്ച് സംശയമാണ്, ട്യൂറിൻ ഹോഴ്സ് കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ബെല്ലാ ടാർ പോയ വഴിയുടെ വ്യാപ്തി ശെരിക്കും അറിഞ്ഞത് സാത്താൻടാങ്കോയുടെ പിറകെ ചെന്നപ്പോഴാണ്. ഏഴര മണിക്കൂർ ദൈർഖ്യമുള്ള ചിത്രം പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല ഇത് വരെ എന്ന് പറയേണ്ടി വരും, ഈ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെയാണ് പല ടാർ ചിത്രങ്ങളും ഇതുവരെ കാണാതിരുന്നത്. എന്തായാലും ഡാംനേഷൻ ഒരു ശ്രമം ആയിരുന്നു, ഒരു ഓഡിഷൻ എന്നൊക്കെ വേണമെങ്കിൽ പറയാം.

🔸ചിത്രം ആരംഭിക്കുന്നത് സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ അതിന്റെ പതനത്തിലേക്ക് കടന്ന് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലഘട്ടത്തിലാണ്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഒരു മൂകതയും നിരാശയും പ്രതീക്ഷ ഇല്ലായ്മയും എല്ലാം എല്ലായിടത്തും നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നുണ്ട്, ആകെ ഒരു വിഷാദം കലർന്ന അവസ്ഥ. ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് രീതിയിലുള്ള അവതരണവും മുകളിൽ പറഞ്ഞ അവസ്ഥയെ പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. കാരർ എന്ന ഡ്രിഫ്റ്റർ ആണ് നമ്മുടെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം, ആള് ഒരു തോൽവിയാണ്, എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും. ചുറ്റുപാട് എന്നത് പോലെ തന്നെ നമ്മടെ നായകനും ഒരു വിഷാദ രോഗിയാണ്, സന്തോഷം എന്നത് ഇന്ന് വരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നിപ്പോവും മുഖം കണ്ടാൽ.

🔸കാററിന് നല്ല സമയത്ത് ഒരു പ്രേമം ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു, ഗായികയായ വാലിയ എന്ന കഥാപാത്രത്തോട്. ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷയും ആഗ്രഹങ്ങളും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും എവിടെയും എത്താതെ പോയ ഒന്നായിരുന്നു ഈ ബന്ധം, പല കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു അത് തകരാനായി, എന്നാൽ കാരർ അവരെ അകമഴിഞ്ഞ് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. തന്റെ കരിയറിനും വിജയത്തിനും എല്ലാം അയാൾ ഒരു തടസ്സം ആവുമെന്ന ചിന്ത കൊണ്ടാവും അവൾ കാരറിനെ ഒഴിവാക്കിയത്, ഇപ്പോൾ അവർ വിവാഹിതയുമാണ്. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഒരു വല്ലാത്ത സമയമാണ് നമ്മടെ നായകന്റേത്.

🔸വലിയയും ഭർത്താവും അത്യാവശ്യം സന്തുഷ്ടമായ ഒരു ദാമ്പത്യമാണ് നയിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്, ഇത് തെല്ലൊന്നുമല്ല കാററിനെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്. ഇവർ പോകുന്നിടത്ത് എല്ലാം ഒരു നിശബ്ദ സാന്നിധ്യമായി അയാളും ഉണ്ടാവാറുണ്ട്, അകലെ നിന്ന് നോക്കി അയാൾ ഒരു ആശ്വാസം കണ്ടെത്തും. ഇങ്ങനെ ഉള്ള ഒളിഞ്ഞ് നോട്ട പരിപാടികളിൽ ഒന്നിനിടെ ആണ് നമ്മൾ കാരാറിനെ കണ്ട് മുട്ടുന്നത്, ഇത് കൊണ്ട് എന്താണ് അയാൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്ന കാര്യം വ്യക്തമല്ല. അങ്ങനെ പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കെ വലിയയുടെയും ഭർത്താവിന്റെയും ജീവിതത്തിൽ കാരാർ വീണ്ടും ഒരു സാന്നിധ്യമായി മാറുന്നിടത്ത് കഥ മാറുന്നു.

🔸ആദ്യമേ തന്നെ സൂചിപ്പിച്ചത് പോലെ അത്യാവശ്യം വളരെ പതിയെ പുരോഗമിക്കുന്ന ചിത്രമാണ് ഡാംനേഷൻ, പല രംഗങ്ങളും ഡീറ്റെയിൽഡ് ആയ രീതിയിൽ ചുറ്റുപാടുകൾക്ക് പോലും പ്രാധാന്യം നൽകിയാണ് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്, ഒരു ടിപ്പിക്കൽ ബെല്ല ടാർ ചിത്രം തന്നെ എന്ന് സർട്ടിഫൈ ചെയ്യാം. ക്ലൈമാക്സ് ഷോട്ട് ഉൾപ്പെടെ നല്ല രംഗങ്ങളും ശക്തമായ സംഭാഷണങ്ങളും ചിത്രത്തിന്റെ പ്രത്യേകത ആണ്, ആകെ മൊത്തം ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. ഇത് ഭംഗിയായി കഴിഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് സാത്താൻടാങ്കോയിലേക്ക് ഒന്ന് മടങ്ങേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു.

Verdict : Good

DC Rating : 75/100

558. The Firemen's Ball (1967)

Director : Milos Forman

Genre : Comedy

Rating : 7.6/10

Country : Czechoslovakia

Duration : 72 Minutes

🔸ഈ യുഗോസ്ലോവിയൻ അല്ലെങ്കിൽ ചെക്കോ സ്ലോവാക്യൻ പടങ്ങൾക്ക് ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗി ഉണ്ട്, പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണ് ഇത്, ആസ്വദിച്ച് തന്നെ അറിയണം. കോ ടോ ടാമോ പേവ, മാരത്തോൺ ഫാമിലി എന്നിവയാണ് മുൻപ് ഈ മേഖലയിൽ കണ്ട ചിത്രങ്ങൾ, ദോഷം പറയരുതല്ലോ നല്ല ഒന്നാം ക്‌ളാസ്സ് പടങ്ങൾ തന്നെ ആയിരുന്നു രണ്ടും. ഓർത്തോർത്ത് ചിരിക്കാനുള്ള സന്ദര്ഭങ്ങളും അടുപ്പം തോന്നുന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾക്കും അപ്പുറം നമ്മളെ അവയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന മറ്റെന്തോ ഒന്ന് ഈ പടങ്ങൾക്ക് ഉള്ളതായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ട്രീറ്റ്മെന്റിന് പുറമെ ദി ഫയർമെൻസ് ബോൾ എന്ന ചിത്രവും ഇത് പോലെ ഒക്കെ തന്നെയാണ്.

🔸അറുപതുകളിലെ ഒരു ചെറിയ ചെക്കോ സ്ലോവാക്യൻ ഗ്രാമം ആണ് ചിത്രത്തിന്റെ കഥാ പശ്ചാത്തലം,  ഗ്രാമത്തിലെ ഫയർ ഡിപ്പാർട്ടമെന്റ് ഒരു പരിപാടി തട്ടി കൂട്ടാനുള്ള തത്രപ്പാടിലാണ്. തങ്ങളുടെ സൂപ്രണ്ട് പ്രായം എൺപത് കഴിഞ്ഞതിനാൽ വിശ്രമ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കുകയാണ്, അതിനാൽ നല്ലൊരു യാത്ര അയപ്പ് നൽകുക എന്നത് അവരുടെയെല്ലാം ഉത്തരവാദിത്തമാണ്. എന്നാൽ ഇതിന് വേണ്ടി നടത്തുന്ന ശ്രമങ്ങൾ എല്ലാം വൻ പരാജയത്തിൽ കലാശിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് നമ്മൾ ചിത്രത്തിലൂടെ കാണുന്നത്.

🔸അത്യാവശ്യം കുറച്ച് ലഹരി, പാട്ട് കൂത്ത് എന്നതിനോടൊപ്പം ഇച്ചിരി പെൺപിള്ളേർ കൂടി ഉണ്ടായാൽ സംഗതി തകർക്കും എന്നാണ് ഡിപ്പാർട്ടമെന്റ് മേധാവിമാരുടെ പൊതുവായ ഒരു ചിന്താരീതി, ഒരല്പം ഉടായിപ്പ് മെന്റാലിറ്റി കൂടി ഉണ്ടെന്ന് കൂട്ടിയാലും കുഴപ്പമില്ല. പരിപാടിയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാന ഭാഗങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് മിസ് ഫയർമാൻ, അഥവാ ഇന്നവിടെ സന്നിഹിതരായവരിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന പരിപാടി. ഇതിലേക്ക് പെൺകുട്ടികളെ ആകർഷിക്കാനും ഇച്ചിരി പെടാപ്പാട് പെടുന്നുണ്ട് നമ്മുടെ കഥാപാത്രങ്ങൾ.

🔸ചിത്രം ഇറങ്ങിയ സമയത്തെ ചെക്കോ സ്ലോവാക്യൻ കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് ഭരണത്തെ ചെറുതായിട്ട് ഒന്ന് ചൊറിയുന്നുണ്ട് നമ്മടെ സംവിധായകൻ. ഈ കാരണം കൊണ്ട് തന്നെ രാജ്യ വ്യവസ്ഥയെ എതിർത്തു എന്ന ലേബലിൽ ബൺ വാങ്ങിയ സിനിമകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ആയിരുന്നു ഫയർമെൻസ് ബോളിനും സ്ഥാനം. രാജ്യത്ത് നിന്നും പലായനം ചെയ്യുന്നതിന് മുൻപ് മീലൊസ് ഫോമൻ സംവിധാനം ചെയ്ത അവസാന ചിത്രങ്ങളിൽ ഒന്ന് കൂടി ആയിരുന്നു ഫയർമെൻസ് ബോൾ. സംഘടനകൾ, ആശയങ്ങൾ, സംസ്കാരം തുടങ്ങിയവ എല്ലാം കോമിക്കലായി അവതരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് ഈ ചിത്രം.

🔸ആദ്യമേ സൂചിപ്പിച്ചത് പോലെ നല്ലൊരു കൊമെടി എന്റെർറ്റൈനെർ ആണ് ഈ ചിത്രം, കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ചെറിയ മാനറിസങ്ങളും രീതിയും വരെ തമാശ പടർത്തുന്നതാണ്. ഒരു മണിക്കൂറിന് തൊട്ട് മുകളിൽ മാത്രമേ ദൈർഖ്യം ഉള്ളൂ എന്നതും ചിത്രത്തിന്റെ പ്ലസ് പോയിന്റ് ആണ്, ഈ വസ്തുത കാരണം തന്നെ വലിയ വലിച്ച് നീട്ടലുകൾ ഒന്നും തോന്നാനില്ല. ആകെ മൊത്തം എല്ലാം കൂട്ടി കിഴിച്ച് പറയുക ആണെങ്കിൽ കണ്ടിരിക്കേണ്ട നല്ലൊരു ചെറിയ ചിത്രമാണ് ഫയർമാൻസ് ബോൾ, ഇഷ്ട്ടപ്പെടാനുള്ള എല്ലാം ഈ ചിത്രത്തിലുണ്ട്.

Verdict : Very Good

DC Rating : 85/100

557. Hotel Mumbai (2019)

Director : Anthony Maras

Genre : Thriller

Rating : 7.6/10

Country : Australia

Duration : 125 Minutes

🔸സ്വാതന്ത്ര്യാനന്തര ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും കറുത്ത അധ്യായങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് പതിനൊന്ന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ അരങ്ങേറിയ മുംബൈ ഭീകരാക്രമണ സംഭവം. ഉദ്ദേശം ഇരുന്നൂറിനടുത്ത് സാധാരണക്കാരുടെയും ഒരുപറ്റം ധീരന്മാരായ നീതി പാലകരുടെയും ജീവൻ കവർന്നെടുത്ത ഈ സംഭവം ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ തീവ്രവാദ പരമ്പരകളിൽ ഒന്നായിരുന്നു. ഈ സംഭവങ്ങളുടെ നേർ സാക്ഷ്യം ആണ് ഹോട്ടൽ മുംബൈ എന്ന പ്രസ്തുത ചിത്രം, സംഭവം നടന്ന കാലയളവിൽ അവ തത്സമയം ഒരല്പം പേടിയോടെ ടീവിയിൽ കണ്ട ആളെന്ന നിലയ്ക്ക് ഒരല്പം ഇമോഷണൽ അറ്റാച്ച്മെന്റ് കൂടിയുണ്ട് ഈ ചിത്രത്തോടും അതിന് കാരണമായ സംഭവങ്ങളോടും.

🔸താജ് ഹോട്ടൽ, ഒബ്‌റോയ് ഹോട്ടൽ, റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ തുടങ്ങി പന്ത്രണ്ടോളം സ്ഥലങ്ങളിൽ നാല് ദിവസത്തോളം നീണ്ട് നിന്ന ഒന്നായിരുന്നു മുംബൈ ഭീകരാക്രമണ പരമ്പര. പുറത്ത് നിന്നുള്ള രക്ഷാപ്രവർത്തനത്തെക്കാൾ അകത്തുള്ള ജോലിക്കാരുടെയും അതിഥികളുടെയും ചെറുത്ത് നിൽപ്പാണ് ഹോട്ടൽ മുംബൈ എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ പ്രമേയം. ഇതിൽ തന്നെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ മിക്കതും ഫിക്ഷനൽ ആണ്. ഈ വസ്തുത കൊണ്ട് തന്നെ ആദ്യാവസാനം ഇവരുടെ ഭാവിയെ സംബന്ധിച്ച് ഒരു സസ്പെൻസ് നില നിൽക്കുന്നുണ്ട്. ഈ കഥാപാത്രങ്ങളിൽ ചിലത് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് ദേവ് പട്ടേൽ, അർണി ഹാമർ, അനുപം ഖേർ, ജെയ്‌സൺ ഐസക് എന്നിവരാണ്.

🔸വർഷങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യം ഉള്ള ഹോട്ടലാണ് മുംബൈയിലെ താജ് ഹോട്ടൽ, നഗരത്തിന്റെ ഒഴിവാക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു ഭാഗം, കോർണർ പോയിന്റ്‌ എന്നൊക്കെ പറയാം. അതിഥികളെ ദൈവ സമാനരായി കാണണം എന്നതാണ് അവിടത്തെ ജോലിക്കാർ പഠിച്ച പാഠം. തങ്ങളേക്കാൾ പ്രാധാന്യവും, തങ്ങളുടെ കുടുംബത്തേക്കാൾ പരിചരണവും അതിഥികളായി എത്തിയവർക്ക് നൽകിയാണ് അവർക്ക് ശീലം. ഈ ഒരു പശ്ചാത്തലം കൂടി കണക്കിലെടുത്ത് കൊണ്ട് വേണം ചിത്രം കാണാൻ. നഗരത്തിലെ പന്ത്രണ്ടോളം സ്ഥലങ്ങളിൽ ആക്രമണം നടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ചിത്രം ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നത് താജ് ഹോട്ടലിലേക്കാണ്.

🔸താജ് ഹോട്ടലിലെ ഷെഫ് ആയ അർജുൻ എന്ന ദേവ് പട്ടേലിന്റെ കഥാപാത്രം, ചീഫ് ഷെഫ് ആയ അനുപം ഖേറിന്റെ ഹേമന്ത് ഒബ്‌റോയ്, അതിഥികളായി ഡേവിഡ്, ഭാര്യ സെഹ്റ, റഷ്യക്കാരനായ വാസിലി എന്നിവരിലാണ് കഥ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നത്. തീവ്രവാദികൾ ആക്രമണം അഴിച്ച് വിടുന്ന രാത്രി ഹോട്ടലിന്റെ വിവിധ കോണുകളിലായി ഇവരെല്ലാം പെട്ട് പോവുകയാണ്, അക്രമണകാരികളുടെ കണ്ണിൽ പെടാതെ ഹോട്ടലിൽ നിന്നും ജീവനോടെ രക്ഷപ്പെടുക എന്ന ഏറ്റവും ബേസിക് ആയ ആവശ്യത്തിലേക്ക് ഇവരെല്ലാം ഒതുങ്ങുമ്പോൾ ലഭിക്കുന്നത് നല്ലൊരു ത്രില്ലെർ ചിത്രമാണ്.

🔸വളരെ സെന്സിറ്റിവായ ഒരു വിഷയമാണ് ചിത്രം കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നത് എങ്കിലും അധികം വിവാദത്തിലേക്ക് ഒന്നും കടക്കുന്നില്ല. രണ്ട് മണിക്കൂർ ദൈർഖ്യമുള്ള ചിത്രം ആദ്യത്തെ ഒരു മുപ്പത് മിനുട്ട് കഥാപാത്രങ്ങളെ ബിൽഡ് ചെയ്യാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും തുടർന്നങ്ങോട്ട് ഒരു മിനുട്ട് പോലും ഇട നൽകാത്ത രീതിയിൽ ത്രില്ലിംഗ് ആയാണ് പോവുന്നത്. ചിത്രത്തിന്റെ അവസാനം കുറച്ച് മോണോലോഗുകൾ കൂടിയുണ്ട്, അത് തീർച്ചയായും കാണാൻ ശ്രമിക്കുക. ആകെ മൊത്തം ഹോട്ടൽ മുംബൈ കിടു ആണ്, ത്രില്ലിംഗ് ആണ്, രോമാഞ്ചമാണ്, കാണാൻ ശ്രമിക്കുക.

Verdict : Very Good

DC Rating : 80/100

556. Moon (2009)

Director : Duncan Jones

Genre : Sci Fi

Rating : 7.9/10

Country : USA

Duration : 97 Minutes

🔸ഒരു ഏകാംഗ സിനിമ എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കാം മൂണിനെ, സാം റോക്ക്വെൽ എന്ന നടൻ മാത്രമേ സ്‌ക്രീനിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നുള്ളൂ. കെവിൻ സ്പെസിയുടെ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്ന ശബ്ദവും പേറിക്കൊണ്ട് ഗെർട്ടി എന്നൊരു റോബോട്ട് ചിത്രത്തിൽ ഉണ്ടെങ്കിലും കഥയും, സിനിമയും റോക്ക്‌വെല്ലിന്റെ സാം ബെൽ എന്ന കഥാപാത്രത്തിൽ ഫോക്കസ്ഡ് ആണ്. സാം ആള് ചില്ലറക്കാരനല്ല, ചന്ദ്രനിലെ ഭൗമ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ ഒന്നിലെ ഒരേയൊരു അന്തേവാസിയാണ് ടിയാൻ, കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് വർഷമായി ഇയാൾ മാത്രമേ അവിടുള്ളൂ എന്നതും കൂടി ഇതിനോടൊപ്പം ചേർത്ത് വായിക്കണം.

🔸സാം വെൽ ഇപ്പോൾ സന്തോഷവാനാണ്, കാരണം വേറൊന്നുമല്ല മൂന്ന് വർഷത്തെ കോൺട്രാക്ടിലാണ് പുള്ളി ചന്ദ്രനിൽ എത്തിയത്, ഒരു സഹജീവി പോലുമില്ലാതെ കേവലമൊരു റോബോട്ടിന്റെ മാത്രം സാന്നിധ്യത്തിൽ അയാൾ ജീവിച്ച് തീർത്തത് മൂന്ന് നീണ്ട വര്ഷങ്ങളാണ്. ഏകാന്തതയുടെ നീണ്ട മൂന്ന് വർഷങ്ങൾ, അത് എങ്ങനെയാണ് ജീവിച്ച് തീർത്തത് എന്ന് അയാൾക്കും ദൈവത്തിനും മാത്രമറിയാം. എന്തായാലും ഇപ്പൊ ഈ പ്രശനം അവസാനിക്കാൻ പോവുകയാണ്, കോണ്ട്രാക്റ്റ് പ്രകാരമുള്ള മൂന്ന് വർഷങ്ങൾ അവസാനിക്കാറായിരിക്കുന്നു.

🔸നാട്ടിൽ അയാൾക്കൊരു കുടുംബമുണ്ട്, ഭാര്യയും ഒരു മകളും. ഇവരെ എല്ലാം നേരിൽ കണ്ടിട്ട് വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് പോയിരിക്കുന്നു. അവരുടെ ജീവിതം എങ്ങിനെ മുന്നോട്ട് പോവുന്നു എന്നത് ഈ കാലയളവുകളിൽ കണ്ട വീഡിയോകളിലൂടെ അറിയാം എന്നല്ലാതെ യാതൊരു അറിവും ഈ പുള്ളിക്കില്ല. ഇനി എന്ത് തന്നെ ആയാലും മടക്ക യാത്ര തന്റെ അവസാനത്തേത് ആണെന്ന് സാം ഉറപ്പിച്ചതാണ്, നാട്ടിൽ നഷ്ടപ്പെട്ടത് എല്ലാം അയാൾക്ക് തിരിച്ച് പിടിക്കണം, കുടുംബം ആണെങ്കിലും സ്വാതന്ത്ര്യം ആണെങ്കിലും അവ എല്ലാം അയാൾക്ക് തിരികെ വേണം.

🔸എഴുന്നേൽക്കുക, ഓഫിസിലെ അരസികമായ ദൈനം ദിന കാര്യങ്ങൾ നോക്കി നടത്തുക, ഉറങ്ങുക, തിന്നുക വീണ്ടും എഴുന്നേൽക്കുക ഇതാണ് കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് വർഷമായി സാമിന്റെ രീതി. സ്വാഭാവികമായും ഒരു മനുഷ്യന് മടുക്കാൻ മറ്റ് കാര്യ കാരണങ്ങൾ വേണ്ട, ഈ കാരണം കൊണ്ട് തന്നെ ഏത് വിധേനയും നാട്ടിൽ എത്തിയാൽ മതി എന്ന അയാളുടെ മാനസികാവസ്ഥയെ കുറ്റം പറയാനൊക്കില്ല. സെന്ററിലെ തന്റെ അവസാന നാളുകൾ കഴിച്ച് കൂട്ടുന്ന സാമിന്റെ ജീവിതമാണ് ഈ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രമേയം. ഒരു സയൻസ് ഫിക്ഷൻ ചിത്രം ആയതിനാലും, കഥ ആവശ്യപ്പെടുന്നത് കൊണ്ടും ഏറെക്കുറെ മുഴുവൻ സമയവും ഒരു സ്പേസ് ഷട്ടിലിനകത്ത് ആണ് ചിത്രം പുരോഗമിക്കുന്നത്.

🔸ഈ ഏകാംഗ ചിത്രങ്ങളോട് പൊതുവെ വലിയ താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അതിനോടൊപ്പം സയൻസ് ഫിക്ഷൻ എന്ന മേഖല കൂടി ചേർന്നപ്പോൾ ഒഴിവാക്കിയ ഒരു സിനിമ ആയിരുന്നു മൂൺ. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ കണ്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വളരെ ആഴത്തിൽ മനസിനെ ഉലച്ച ഒന്നാണ് സാം എന്ന കഥാപാത്രവും അയാളുടെ ഏകാന്തതയും. കൂടുതൽ പറയുന്നില്ല, താല്പര്യം തോന്നുന്നെങ്കിൽ കാണാൻ ശ്രമിക്കുക. നല്ലൊരു സിനിമ തന്നെയാണ് മൂൺ.

Verdict : Good

DC Rating : 70/100

555. Five Feet Apart (2019)

Director : Justin Baldoni

Genre : Romance

Rating : 7/10

Country : USA

Duration : 116 Minutes

🔸ഈ ആശുപത്രി കിടക്കയിലും, രോഗാന്തരീക്ഷത്തിലും എല്ലാമുള്ള പ്രണയ കഥകൾ മിക്കപ്പോഴും ട്രാജിക് ആവാറുള്ളത് കൊണ്ട് പൊതുവെ കാണാൻ താല്പര്യപ്പെടാറില്ല. ദി ഫോൾട് ഇൻ അവർ സ്റ്റാർസ് പോലെയുള്ള ചിത്രങ്ങൾ ഇഷ്ടം ആണെങ്കിലും പൊതുവെ ഈ വിഭാഗം ഒഴിവാക്കാറാണ് പതിവ്, ആ വഴിയേ പോവേണ്ടത് ആയിരുന്നു ഫൈവ് ഫീറ്റ് അപ്പാർട് എന്ന ചിത്രവും. എന്നാൽ ചിത്രം കണ്ട ചില സുഹൃത്തുക്കളുടെ അഭിപ്രായവും നല്ല പോസ്റ്ററും എല്ലാം കാണാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് തന്നെ ആയിരുന്നു, എന്തായാലും കണ്ട് കഴിഞ്ഞ ഈ സന്ദർഭത്തിൽ വലിയ നഷ്ടം ഒന്നുമില്ല, ഒരു തവണ കാണാൻ ഉള്ളത് ഉണ്ട് ഈ ചിത്രം.

🔸ചിത്രത്തിന്റെ പ്ലോട്ട് ലൈൻ കേൾക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ സില്ലി ആയി തോന്നാം, അത് സ്വാഭാവികമാണ്. ശരീരത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ഇൻഫെക്ഷൻ പരസ്പരം പകരാതിരിക്കാൻ അഞ്ച് അടി ദൂരത്ത് നില്ക്കാൻ നിർബന്ധിക്കപ്പെടുകയാണ് ഈ ചിത്രത്തിലെ നായകനും നായികയും, അതായത് പരസ്പരം ഒന്ന് തൊടാൻ പോലും കഴിയില്ല. എനിക്കറിയാം ഇത് വായിക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോ എന്തോന്നിത് എന്നൊരു ചിന്ത ഉണ്ടായേക്കാം. ഈ ഒരു ആസ്പെക്റ്റ് അല്പം കൊമെടി ആയി തോന്നിയേക്കാം എന്നതൊഴിച്ചാൽ തികച്ചും നയായീകരിക്കാവുന്ന ബേധപ്പെട്ട ഒരു റൊമാന്റിക് ചിത്രമാണ് ഇത്.

🔸പതിനേഴ് വയസുകാരിയായ സ്റ്റെല്ല ആണ് നമ്മുടെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രം, കുറച്ച് കാലമായി സിസ്റ്റിക് ഫൈബ്രോസിസ് എന്ന രോഗത്തിന് അടിമയായ സ്റ്റെല്ല കൂടുതൽ സമയവും ആശുപത്രി കിടക്കയിലാണ് ചിലവഴിക്കുന്നത്. രോഗത്തിനെ അത്യാവശ്യം പേടിയുള്ള അവൾ ഡോക്ടർമാരും നേഴ്‌സുമാരും തയാറാക്കിയ ചിട്ട വട്ടങ്ങൾക്ക് പുറത്തേക്ക് കടക്കാൻ താല്പര്യപ്പെടുന്നില്ല. വിരസമായ തന്റെ സമയം മുഴുവൻ സോഷ്യൽ മീഡിയയിലും മറ്റും ചെലവഴിക്കാനാണ് അവൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. ഇവിടെക്കാണ് നമ്മുടെ നായക കഥാപാത്രമായ വിൽ കടന്ന് വരുന്നത്, സ്റ്റെല്ലയെ പോലെ വില്ലും ഒരു രോഗിയാണ്.

🔸സ്റ്റെല്ലയെ പോലെ അല്ല വിൽ, പുള്ളി ഒരു റിബൽ സ്വഭാവക്കാരനാണ്. ചെയ്യരുത് എന്നൊരു ഉത്തരം ലഭിച്ചാൽ ചെയ്യില്ല എന്ന് പറയുന്ന ആളാണ് സ്റ്റെല്ല എങ്കിൽ അതെന്താ ചെയ്‌താൽ എന്ന് ചോദിക്കുന്ന ആറ്റിറ്റിയൂഡ് ആണ് വില്ലിന്റെത്. ഈ ചട്ടക്കൂടിൽ ഒതുങ്ങി നില്ക്കാൻ അയാൾ താല്പര്യപ്പെടുന്നില്ല. രോഗത്തെയും രോഗാവസ്ഥയെയും അയാൾ മാനിക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിലും തന്റെ ജീവിതം എങ്ങിനെ ജീവിക്കണം എന്ന് താൻ തീരുമാനിക്കും എന്നതാണ് അയാളുടെ നിലപാട്, അത് ഇനി ഡോക്ടർ അല്ല ആര് പറഞ്ഞാലും മാറ്റമില്ല. ഇങ്ങനെ വളരെ അന്തരം നില നിൽക്കുന്ന രണ്ട് കഥാപാത്രങ്ങളാണ് ഫൈവ് ഫീറ്റ് അപ്പാർട്ട് എന്ന ചിത്രത്തിലേത്.

🔸സ്വാഭാവികമായും ഈ രണ്ട് കഥാപാത്രങ്ങൾ പ്രണയത്തിലാവുന്നതും അതിനെ തുടർന്ന് ഉണ്ടാവുന്ന സംഭവങ്ങളുമാണ് ചിത്രത്തിന്റെ പ്രമേയം. കഥയിൽ വലിയ പുതുമ ഒന്നും ഉറപ്പ് നൽകുന്നില്ല, എന്തിരുന്നാലും ചിത്രം നൽകുന്നൊരു ഫീൽ എടുത്ത് പറയേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു, അത് കണ്ടെത്താനായാൽ ചിത്രം ആസ്വദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞേക്കും. നായികയായി എത്തിയ ഹാലി റിച്ചാർഡ്‌സണിനെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഉണ്ടായിരുന്നു, ഇവർ ഉൾപ്പെടെയുള്ള നടീ നടന്മാരുടെ അഭിനയവും വലിയ ദോഷം ഒന്നും പറയാനില്ല. താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ കാണുക, വലിയ നഷ്ടം ഒന്നുമില്ല.

Verdict : Watchable

DC Rating : 65/100

554. X Men Dark Phoenix (2019)

Director : Simon Kinberg

Genre : Superhero

Rating : 6/10

Country : USA

Duration : 114 Minutes

🔸എക്സ് മെൻ സീരീസിലെ ഫോക്സിന്റെ അവസാന ചിത്രം, ഫാസ്സ്‌ബെൻഡർ, മക്കാവോയ് പോലെയുള്ള നടൻമാർ മികച്ചതാക്കിയ കഥാപാത്രങ്ങളോട് ഗുഡ്‌ബൈ പറയാനുള്ള ചിത്രം, അവകാശം മാർവെലിന് ലഭിക്കുന്നതിന് മുൻപുള്ള അവസാന മ്യുറ്റന്റ് ചിത്രം തുടങ്ങി പ്രത്യേകതകൾ അനവധി ആയിരുന്നു ഡാർക്ക് ഫീനിക്സിൽ. സത്യത്തിൽ വലിയ പ്രതീക്ഷ ഒന്നും ഈ ചിത്രത്തിൽ വെച്ചിരുന്നില്ല, സമ്പൂർണ്ണ ദുരന്തങ്ങളായ ടീസറും ട്രെയ്ലറും തന്നെ അത് ന്യായീകരിക്കുന്നതും ആയിരുന്നു. എന്നാലും മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച പ്രത്യേകതകൾ തന്നെയാണ് ചിത്രം കാണാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചതും, എല്ലാത്തിനും ഉപരി ചെറുപ്പം തൊട്ടേ കണ്ട് പരിചയം ഉള്ള ചില കഥാപാത്രങ്ങളോട് ഗുഡ്‌ബൈ പറയാനുള്ള അവസരം കൂടിയായിരുന്നു ഇത്.

🔸ചിത്രത്തിന്റെ നിർണ്ണായകമായ ഘട്ടത്തിൽ ഒരു കഥാപാത്രം മറ്റൊരു കഥാപാത്രത്തിനോട് തങ്ങൾ കടന്ന് വന്ന വഴികളെ പറ്റി സംസാരിക്കുന്ന ഒരു രംഗമുണ്ട്, നമ്മൾ ഒരുപാട് ദൂരം സഞ്ചരിച്ചെന്നും ഏതൊക്കെയോ അറിയാത്ത വഴികളിലൂടെ കടന്ന് വന്നു എന്നുമെല്ലാം പറഞ്ഞ് ആ സന്ദർഭം അങ്ങനെ അങ്ങോട്ട് പോവുന്നുണ്ട്. ചിത്രം കണ്ട് കഴിയുമ്പോൾ ഓർമയിൽ നിൽക്കുന്നതും ഈ സന്ദർഭം തന്നെയാണ്, അതും വ്യത്യസ്തമായ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട്. ആദ്യം മനസിലെത്തുന്നത് ചിത്രം ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യം തന്നെയാണ്, ഈ കഥാപാത്രങ്ങൾ ഒരുപാട് സഞ്ചരിച്ചിരിക്കുന്നു, രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധ കാലം തൊട്ട് ആരംഭിച്ച കഥയിൽ തമ്മിലടിച്ചും പരസ്പരം സഹായിച്ചുമെല്ലാം ഒരുപാട് കാലം കടന്ന് പോയിരിക്കുന്നു, അതെല്ലാം നല്ല ഓർമകൾ തന്നെ, ഇനി രണ്ടാമത്തെ കാര്യത്തിലേക്ക് വരാം.

🔸ഈ കഥാപാത്രങ്ങളോടൊപ്പം എക്സ് മെൻ സീരീസും ഒരുപാട് സഞ്ചരിച്ചിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ യാതൊരു സംശയവും കൂടാതെ പറയാനാവും ഡേയ്സ് ഓഫ് ഫ്യുച്ചർ പാസ്റ്റിന് ശേഷം സീരീസിന്റെ വളർച്ച കീഴ്പോട്ട് ആയിരുന്നു, അവസാനിക്കുന്നത് ഒരുപക്ഷെ ഏറ്റവും മോശം എന്ന വിശേഷണം അർഹിക്കുന്ന സിനിമയിലും. ഡാർക്ക് ഫീനിക്സ് ഒരു മോശം ചിത്രമാണ്, അത് ഫസ്റ്റ് ക്ലാസൊ അല്ലെങ്കിൽ ഫ്യുച്ചർ പാസ്റ്റൊ പോലെയുള്ള മുൻകാല ചിത്രങ്ങളുമായി ഒരു താരമത്യം പോലും അർഹിക്കുന്നില്ല, അത്രമേൽ പരിതാപകരമാണ് അവസ്ഥ. ഒരു തരം താല്പര്യമില്ലായ്മ ചിത്രത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലയിലും പ്രകടമാണ്, ഊർജ്ജം ഇല്ലാത്ത പോലുള്ള അഭിനയം ആയാലും കൈ കൂപ്പി തൊഴേണ്ട സ്ക്രിപ്റ്റ് ആയാലും എല്ലാം കണക്കാണ്.

🔸കഥയിലേക്ക് ചെറുതായി ഒന്ന് കടക്കാം, എക്സ് മാൻ ടീം സ്വാഭാവികമായും തങ്ങളുടെ റസ്‌ക്യു മിഷനുകളുമായി തിരക്കിലാണ്, പ്രൊഫെസ്സർ ചാൾസ് എക്‌സേവ്യറുടെ നിർദ്ദേശ പ്രകാരം ദേശീയ, അന്തർദേശീയ തലങ്ങളിൽ അവർ ഇടപെടാറുണ്ട്, അവയെല്ലാം തന്നെ ടീമിന്റെ കഴിവ് വിളിച്ചോതുന്ന മട്ടിൽ പൂർത്തിയാക്കാനും കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്തിരുന്നാലും ആ പഴയ യോജിപ്പും പ്രസരിപ്പും ടീമിനിടയിൽ ഇല്ല, പ്രത്യേകിച്ചും മിസ്റ്റിക്കിനും പ്രൊഫെസ്സർക്കും ഇടയിൽ. അങ്ങനെ ഒരുനാൾ പ്രൊഫെസ്സരുടെ നിർദ്ദേശ പ്രകാരം ബഹിരാകാശത്തേക്ക് ടീം നടത്തിയ ഒരു മിഷൻ ചെറുതായി പാളി പോവുന്നതും തുടർന്ന് അരങ്ങേറുന്ന സംഭവങ്ങളുമാണ് ബാക്കിയുള്ള കഥ. ഈ കഥ കേട്ട് സിനിമ കാണാൻ താല്പര്യം തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത്ഭുതപ്പെടാനില്ല, അത്ര മോശമായ കൺസെപ്റ്റ് ഒന്നുമല്ല ചിത്രത്തിന്റേത്, ബാക്കിയെല്ലാം അതിനുള്ളത് ഇല്ല എന്നിടത്താണ് പ്രശനം.

🔸ഹ്യുഗ് ജാക്ക്മാന്റെ വോൾവറിനോളം ഇഷ്ടം തോന്നിയ കഥാപാത്രമാണ് മൈക്കൽ ഫാസ്ബെൻഡറുടെ മാഗ്നെറ്റോ, എന്നാൽ ഈ കഥാപാത്രത്തെ പോലും ചുറ്റും നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ ബോധവാൻ അല്ലാത്ത പൊട്ടൻ പൂരം കാണുന്ന പോലെയുള്ള അവസ്ഥയിൽ കാണേണ്ടി വന്നതിൽ അല്പം വിഷമമുണ്ട്. ഇനി ഈ ടീമിനെ വെച്ച് ഒരു എക്സ് മെൻ ചിത്രം ഉണ്ടാവില്ല എന്ന കാര്യത്തിൽ ചെറിയൊരു സങ്കടം ഉണ്ടായിരുന്നു, ചിത്രം കാണാൻ കയറുന്നത് വരെ, ഇപ്പോഴില്ല. ഇതിൽ നിന്ന് തന്നെ ഏറെക്കുറെ കാര്യങ്ങൾ പിടി കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ആ പിന്നെ പറയാൻ വിട്ട് പോയി, ജെസ്സിക്ക ചാസ്‌തൈൻ പടത്തിലുണ്ട്, വില്ലൻ കഥാപാത്രമാണ്, ആരാണ് എന്താണ് എന്നൊന്നും ചോദിക്കരുത് പറയാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടോ സ്പോയ്ലർ ആവുമെന്ന പേടി കൊണ്ടോ അല്ല, അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ്. നന്ദി നമസ്കാരം....

Verdict : Avoidable

DC Rating : 30/100

553. The Bird With The Crystal Plumage (1970)

Director : Dario Argento

Genre : Thriller

Rating : 7.2/10

Country : Italy

Duration : 96 Minutes

🔸ഒരു ത്രില്ലർ ചിത്രം എന്നത് പ്രേക്ഷകനെ ആദ്യാവസാനം ഗസ്സ് അടിപ്പിക്കുന്ന, അടുത്ത നിമിഷം എന്താവും സംഭവിക്കുക എന്ന ആകാംക്ഷയിൽ നിർത്തുന്ന ഒന്നായിരിക്കണം എന്നാണ് എന്റെയൊരിത്. ദി ബേർഡ് വിത് എ ക്രിസ്റ്റൽ പ്ലേമേജ് എന്ന ചിത്രം ഏത് രീതിയിൽ നോക്കിയാലും ഈ രണ്ട് കാര്യങ്ങളും പാലിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. ഇത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഈ ചിത്രം അടുത്തിടെ കണ്ട ഏറ്റവും മികച്ച ത്രില്ലറുകളിൽ ഒന്നായി മാറുന്നതും, ആദ്യാവസാനം പിടിച്ചിരുത്തുന്ന ഒരു വെറൈറ്റി സീരിയൽ കില്ലർ ചിത്രമാണ് ഇത്. പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത വഴികളിലൂടെ കടന്ന് പോവുന്ന കഥാഗതിയും ചിത്രത്തിന്റെ വലിയൊരു പ്ലസ് പോയിന്റാണ്.

🔸സാം ദൽമാസ്‌ എന്ന എഴുത്തുകാരൻ ആണ് നമ്മുടെ പ്രധാന കഥാപാത്രം, ജന്മം കൊണ്ട് അമേരിക്കക്കാരനായ ഈ കഥാപാത്രം കുറച്ച് നാളുകളായി തന്റെ ഒഴിവ് കാലം ആസ്വദിക്കാനായി റോമിൽ ഉണ്ട്. സാമിനോടൊപ്പം അയാളുടെ കാമുകി ജൂലിയയും ഇവിടെ ഉണ്ട്, രണ്ട് പേരും മറ്റെന്തിനേക്കാളും പരസ്പരം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരും ആണ്. കുറച്ച് നാളുകളായി സാം ഒരു പ്രശനം നേരിട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്, റൈറ്റേഴ്‌സ് ബ്ലോക്ക് എന്നൊക്കെ പൊതുവെ എഴുത്തുകാർ വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന പ്രശനം, എഴുതാൻ ആവശ്യമായ ആശയങ്ങൾ ലഭിക്കാത്ത അവസ്ഥ എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. ഈ അവസ്ഥ തെല്ലൊന്നുമല്ല അയാളെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നത്.

🔸എഴുത്ത് എന്നത് ജീവിക്കാനുള്ള ഉപാധി കൂടിയായി കാണുന്ന സാമിന് സ്വാഭാവികമായും ഈ അവസ്ഥ കാരണം നേരിടേണ്ടി വരുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ വളരെ വലുതാണ്, ഒഴിവ് കാലം മതിയാക്കി നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാനുള്ള തത്രപ്പാടിലാണ് അയാൾ, അതിനുള്ള പൈസ സ്വരുക്കൂട്ടുക എന്നതാണ് ടിയാന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ ശ്രമം. അങ്ങനെ കടന്ന് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ഒന്നിലാണ് സാമിന്റെ ജീവിതം വഴി മാറ്റിയ ആ സംഭവം അരങ്ങേറുന്നത്. ആർട്ട് ഗാലറി സന്ദർശിക്കുക ആയിരുന്ന സാം ഒരു കൊലപാതക ശ്രമത്തിന് ദൃക്‌സാക്ഷി ആവുകയാണ്. ഘാതകന്റെ മുഖം അയാൾക്ക് വ്യക്തായതും ഇല്ല, അതിന് മുന്നേ അയാൾ രക്ഷപ്പെടുകയാണ്.

🔸നഗരത്തിൽ അടുത്തിടെ അരങ്ങേറിയ അനവധി കൊലപാതക ശ്രമങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പുതിയതിനാണ് സാം ദൃക്‌സാക്ഷി ആവേണ്ടി വന്നിട്ടുള്ളത്. നഗരത്തിലെ സ്ത്രീകളെയാണ് ഈ സീരിയൽ കില്ലർ ഉന്നം വെക്കുന്നത്, പ്രത്യേകിച്ചും ചെറുപ്പകാരികളായ സുന്ദരിമാരെ. ഇത്രയും നാളത്തെ അന്വേഷണങ്ങളിൽ എല്ലാം പരാജയം നേരിടേണ്ടി വന്ന പോലീസ് സേന സ്വാഭാവികമായും സാമിന്റെ പുറകെ കൂടുകയാണ്, ഘാതകനെ നേരിൽ കണ്ട ഒരേയൊരു വ്യക്തി എന്ന നിലയ്ക്ക് അവരെ സഹായിക്കാൻ അവന് കഴിയും എന്നതാണ് അനുമാനം. പോലീസും ഘാതകനും തമ്മിലുള്ള കളിയിൽ താമസിയാതെ സാമും ഒരു നിർണ്ണായക ഘടകമായി മാറുകയാണ്.

🔸ഒട്ടനവധി സൈക്കോ സീരിയൽ കില്ലർ ചിത്രങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുള്ളവരാവും നമ്മളെല്ലാം, ഭാഷകൾ മാറിയാലും ഇവയെല്ലാം സ്ഥിരമായി പിന്തുടരുന്ന ഒരു ഫോർമുല ഉണ്ട്, ആ ഫോർമുല ഈ ചിത്രത്തിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞേക്കില്ല എന്ന് ആദ്യമേ പറയേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു. ആദ്യ രംഗം തൊട്ടേ പിടിച്ചിരുത്തുന്ന രീതിയിലാണ് ചിത്രം പുരോഗമിക്കുന്നത്, അത് ക്ലൈമാക്സ് വരെ നിലനിർത്താൻ കഴിഞ്ഞു എന്നത് വലിയ കാര്യം തന്നെ. ത്രില്ലർ ചിത്രങ്ങളിൽ താല്പര്യമുള്ളവർ ഒഴിവാക്കാതിരിക്കുക, നല്ലൊരു ചിത്രമാണ് ദി ബേർഡ് ഇൻ ദി ക്രിസ്റ്റൽ പ്ലിമജ്‌.

Verdict : Very Good

DC Rating : 85/100

552. Rocketman (2019)

Director : Dexter Fletcher

Genre : Biography

Rating : 7.7/10

Country : USA

Duration : 121 Minutes

🔸കഴിഞ്ഞ വർഷം ലോകത്തകമാനം ഉള്ള ആരാധകരെയും പ്രേക്ഷകരെയും ഒരുപോലെ കയ്യിലെടുത്ത ചിത്രമായിരുന്നു ബൊഹീമിയൻ റാപ്‌സോഡി. ഫ്രഡി മെർക്കുറി എന്ന ലാർജർ ദാൻ ലൈഫ് കഥാപാത്രത്തെ റാമി മാലിക് അർഹിക്കുന്ന പൂർണതയോട് കൂടി അവതരിപ്പിക്കുകയുണ് ഓസ്കാർ വരെ കരസ്ഥമാക്കുകയും ചെയ്തത് നമുക്ക് ഏവർക്കും അറിയുന്ന കാര്യമാണ്. ബൊഹീമിയൻ റാപ്‌സോഡി എന്ന ചിത്രത്തിന്റെ വിജയത്തിന് പിറകെ മറ്റൊരു സെലിബ്രേറ്റ്ഡ് വ്യക്തിത്വമായ എൽട്ടൻ ജോണിന്റെ ചിത്രം കൂടി പ്രഖ്യാപിച്ചപ്പോൾ സത്യത്തിൽ ഒരു അപായ സൂചനയാണ് ലഭിച്ചത്, ഇതൊരു ഫോർമുലയായി മാറുമോ എന്ന സംശയം. ചിത്രം കാണാൻ തയ്യാറെടുക്കുമ്പോൾ ഈ പേടി ആയിരുന്നു നിറഞ്ഞ് നിന്നതും, വെറുമൊരു വെള്ളപൂശൽ ആവുമോ എന്ന പേടി.

🔸എൽട്ടൻ ജോൺ അഥവാ ബ്രിട്ടീഷ് സംഗീത ലോകത്തെ പകരം വെക്കാനില്ലാത്ത പ്രതിഭ. ഒരു കാലഘട്ടത്തെയും ഒന്നിലേറെ തലമുറകളെയും തന്റെ ബീറ്റിന് അനുസരിച്ച് നൃത്തം ചെയ്യിച്ച ലെജൻഡ്, ഇതൊക്കെ പുള്ളിയെ കുറിച്ച് എല്ലാവർക്കും അറിയാവുന്ന കാര്യം. വ്യക്തിജീവിതത്തിലേക്ക് നോക്കുകയാണെങ്കിൽ സ്ഥിതി ഗതികൾ കുറച്ച് വ്യത്യസ്തമാണ്. ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ അച്ഛൻ, അവഗണിച്ച് ശീലമുള്ള അമ്മ, മദ്യത്തോടുള്ള ആസക്തി, എല്ലാത്തിനും ഉപരി സ്വവർഗ പ്രേമിയെന്ന മറ്റുള്ളവർ ഉൾക്കൊള്ളാൻ മടിക്കുന്ന ഒരു പട്ടത്തിന് ഉടമയും, ഇതാണ് എൽട്ടൻ ജോൺ, അറിയും തോറും സഹതാപം തോന്നിപ്പോവുന്ന ഒരു കഥാപാത്രം, ഇത് അയാളുടെ സിനിമയാണ്, അയാളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ, കരിയറിന്റെ ആഘോഷമാണ്.

🔸താൻ ആഗ്രഹിച്ച നിലയിലേക്ക് എത്തിപ്പെടാനായി ഓർക്കാൻ ഒന്നുമില്ലാത്ത ഭൂതകാലം കുഴിച്ച് മൂടാൻ ശ്രമിക്കുകയും, ഓരോ തവണ അതിന് ശ്രമിക്കുമ്പോഴും മികവാർന്ന രീതിയിൽ പരാജയപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരവസ്ഥയിലാണ് കഥാപാത്രത്തെ നമ്മൾ കണ്ട് മുട്ടുന്നത്. ഒരു സപ്പോർട്ട് കൺവെൻഷൻ സെന്ററിൽ ഇരുന്ന് എൽട്ടൻ കഥ പറയുന്നത് പോലെയാണ് ചിത്രം പുരോഗമിക്കുന്നത്. ചിത്രത്തെ കൂടുതലായി വിശകലനം ചെയ്യുക ആണെങ്കിൽ ആദ്യമേ മോശം എന്നനുഭവപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളിലേക്ക് കടക്കാം, പേടിക്കേണ്ടതില്ല ഇവ ഒട്ടും ഇല്ല എന്ന് തന്നെ പറയാം. എന്തിരുന്നാലും കഥാപാത്രത്തെ ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ എങ്കിലും ഓവർ ഗ്ലോറിഫൈ ചെയ്യുക വഴി ഒരു ക്ലിഷേ ബയോപിക്ക് ചിത്രത്തിന്റെ ഫോർമുല റോക്കറ്റ്‌മാൻ പിന്തുടർന്നോ എന്ന സംശയം ഉണ്ട്. ഇത് ചിത്രത്തിൽ വലിയ പ്രശനം ഒന്നുമല്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് നിർത്തുന്നു.

🔸ഇനി നല്ല വശങ്ങളിലേക്ക്, ആദ്യം തന്നെ ടാറൊൻ എഡ്ഗർട്ടനെ പറ്റി പറയാം. കിങ്‌സ്‌മാൻ എന്ന ചിത്രം കണ്ട അനുഭവത്തിൽ എൽട്ടൻ ജോൺ പോലെയൊരു കഥാപാത്രത്തെ അർഹിക്കുന്ന പൂർണതയോടെ അവതരിപ്പിക്കാൻ ഈ പുള്ളിക്ക് കഴിയും എന്ന് ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞിരുന്നേൽ തീർച്ചയായും ഞാനത് ചിരിച്ച് ഒഴിവാക്കിയേനെ, എന്നാൽ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന പ്രകടനമാണ് ടാറൊൻ കാഴ്ചവെച്ചിരിക്കുന്നത്. ലുക്, ശൈലി, ഗാനങ്ങൾ തുടങ്ങി എല്ലാം സ്പോട്ട് ഓൺ. ഒരു ഓസ്കാർ നോമിനേഷൻ ലഭിച്ചാൽ പോലും അത്ഭുതപ്പെടേണ്ടതില്ല എന്ന് പറയാം. ജോണിന്റെ വ്യക്തിത്വ ജീവിതത്തിനും, ലൈംഗിക ജീവിതത്തിനും നൽകിയ പ്രാധാന്യം എടുത്ത് പറയേണ്ട വസ്തുതയാണ്. ഇതിനോടൊപ്പം തന്നെയാണ് ചിത്രത്തിലെ ഗാനങ്ങൾ, ബൊഹീമിയൻ റാപ്‌സോഡി പോലെ ഇവിടെ റോക്കറ്റ്‌മാന്റെ ലൈവ് പെർഫോമൻസ് ഒരു നിർണ്ണായക ഭാഗമായി കാണിക്കുന്നുണ്ട്, ചിത്രത്തിന്റെ ഹൈലൈറ്റ് രംഗങ്ങളിൽ ഒന്ന്.

🔸റോക്കറ്റ്‌മാൻ ഒരു ഇമോഷണൽ സ്റ്റോറിയാണ്, എല്ലാം നേടിയിട്ടും ഒന്നും ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ നിൽക്കുന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ വിഷമം ജനിപ്പിക്കുന്ന കഥ. ഈ ഇമോഷണൽ ട്രോമ പ്രേക്ഷകനിൽ കൃത്യമായ രീതിയിൽ എത്തിച്ചു എന്നത് വലിയ കാര്യം തന്നെയാണ്, കയ്യടി അർഹിക്കുന്ന കാര്യം. ഈ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ സംവിധായകൻ ടെക്സ്റ്റെർ ഫ്‌ളെച്ചറിനെ മനസറിഞ്ഞ് അഭിനന്ദിക്കുകയാണ്. വ്യക്തിപരമായി ബൊഹീമിയൻ റാപ്‌സോഡിക്ക് മുകളിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയാണ് ഈ ചിത്രത്തെ, യാതൊരു സംശയവും ഇല്ലാതെ പറയാം ഈ ചിത്രം, അത് അർഹിക്കുന്നുണ്ട്.

Verdict : Very Good

DC Rating : 84/100